รายละเอียด
ผมชื่อ โจดี้ อายุ 28 ปี เพศรอง โอเมก้า ผมเรียนจบทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งและมีแฟนคนหนึ่งที่คบกันมาหลายปี และมีกำหนดจะแต่งงานอาทิตย์หน้า
วันแต่งงานผมมีความสุขมาก งานจัดที่โรงแรมเพราะครอบครัวของพวกเราก็ฐานะดีมากพอสมควร พ่อแม่ผมไม่เห็นด้วยสักเท่าไหร่เลยไม่มาร่วมงาน ผมไม่สนใจหรอก เพราะผมอยากแต่งงานกันเขา
“ จีน ผมรักคุณนะครับ “
“ …ห๊ะ “
เพี๊ยะ
“ …. “
“ ไอ้เลวเอ้ย ฉันชื่อ โจดี้ ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้อีกเหรอ ? งั้นก็ไปแต่งกับหมาหล่ะกัน บ๊าย “
ผมเลยเดินออกมาจากห้องจัดงานและบังเอิญมีงานเลี้ยงจัดอยู่ห้องข้าง ๆผมอีก ดี งั้นวันนี้จะเมาให้เสียคนเลยหล่ะกัน ไหน ๆก็ไม่ได้แต่งแล้ว ไปงานแต่งคนอื่นหล่ะกัน
ผมเดินเข้าไปในงานทุกคนในงานก็จ้องผมเป็นตาเดียวคงเพราะชุดนี้หล่ะมั้ง ช่างสิ ผมเดินไปนั่งโต๊ะด้านหน้าสุด พวกเขาคงมีความสุขกันหน้าดูเลย มีความสุขมาก ๆนะ
“ ฉันแต่งงานกับคุณไม่ได้ค่ะ ฉันมีคนรักอยู่แล้ว “
“ …ห๊ะ “
เอ้า ไหง่งั้น อยู่ ๆเจ้าสาวก็หนีไปกับคนรักต่อหน้าต่อตาเจ้าบ่าวเฉยเลยเว้ย ฉากละครป่ะเนี่ย เจ้าบ่าวก็ดูไม่สนใจและไม่คิดจะตามด้วยคงจะเจ็บปวดจนก้าวขาไม่ออกแน่ ๆ
เสียงซุบซิบดังขึ้นดูเหมือนจะรุนแรงมากด้วย ไม่มีใครให้กำลังเขาเลยเหรอ ผมตัดสินใจเดินขึ้นไปบนเวทีด้วยความกล้าเพื่อพาเขาออกจากสถานะการณ์แบบนี้
“ คน ๆนั้นไม่เหมาะกับคุณหรอกครับ ผมแอบรักคุณมานานมากแล้ว ผมสัญญาว่าจะทำให้คุณมีความสุขมากกว่าใคร ๆ ได้โปรดแต่งงานกับผมเถอะนะครับ “
ผมคิดว่าถ้าพูดไปแล้วเขาอาจจะเกลีดผมก็ได้ แต่ผมอยากให้เขาปฎิเสธผมและเดินหนีออกไปเพื่อที่จะได้จบงานบ้า ๆนี้ แต่ใครจะไปคิดว่าเขาจะเดินมาสวมแหวนและจูบผมต่อหน้าทุกคนพร้อมกับบอกว่ายินดี
อ้าว นี่ผมแต่งงานแล้วเหรอ ?