ผมเป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยง ตอนแรกครอบครัวเราก็มีความสุขดี ถึงแม้ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ...

แต่ทว่าวันนึงพ่อเลี้ยงก็วิ่งกระหืดกระหอบกลับบ้าน พ่อเลี้ยงรีบเก็บเสื้อผ้าใส่เป้บอกแม่เลี้ยงว่าพ่อต้องไปก่อน พ่อไปทะเลาะเอาไม้ตีลูกผู้ใหญ่ตาย พ่อต้องหนี พ่อเลี้ยงบอกจะหนีลงใต้แล้วจะหาเงินฝากเข้าบัญชีมาให้

แม่เลี้ยงร้องไห้ใหญ่เลย ผมนั่งฟังตะลึง แล้วพ่อเลี้ยงก็เดินมาที่ผมบอกว่า

“ ยงลูกพ่อ แกต้องทำหน้าที่แทนพ่อ ดูแลแม่ ดูแลไร่นา ดูแลทรัพย์สินเราให้ดี พ่อจำเป็นต้องไปก่อน แล้ววันหนึ่งพ่อจะกลับมา”

แม่เลี้ยงเกาะแขนพ่อเลี้ยงแน่นร้องไห้ น้ำตาอาบแก้ม ผมก็อดไม่ได้ รับปากพ่อเลี้ยง แล้วก็ร้องไห้ แล้วพ่อก็วิ่งไปขึ้นรถ มอเตอร์ไซค์ เพื่อนพ่อ แล้วก็จากไป !!

แม่เลี้ยงกอดผมร้องไห้บอกว่าพ่อไปแล้ว เราต้องอยู่กันสองคนแล้ว แล้วเราจะอยู่กันยังงัย ผมปลอบแม่เลี้ยงว่า ไม่เป้นไรแม่ยังมีผม พ่อก็ไม่ได้ทิ้งเราไปทีเดียว พ่อจะส่งเงินมาช่วย เราแม่ลูกกอดกันกลมร้องไห้อย่างเสียใจ ....