สาววัยยี่สิบแปดที่ถูกผลิตให้เกิด แต่ไม่ได้ต้องการมี ไม่ได้รักและไเคยสนใจ ไม่เคยรู้ว่าครอบครัวคืออะไร ใจในเฝ้าแต่ถามซ้ำๆว่า ถ้าจะหมางเมินใส่กันขนาดจะให้เกิดมาเพื่อ? แต่เมื่อเธอตายลงกลับไปโผล่ที่ไหนไม่รู้ ในร่างของเด็กหญิงที่ถูกแม่รักถนอมยิ่งกว่าสิ่งใด

แม่ที่ทนให้คนดุด่าทุบตี ขอแค่ให้ลูกปลอดภัย!

แม่ที่ยอมอยู่อย่างอดสู ขอแค่ได้ให้กำเนิดชีวิตน้อยๆ แม้จะท้องไม่มีพ่อ!

แม่ที่ยอมแลกด้วยชีวิตหากมีใครมาแตะต้องลูกของนาง ไม่ว่าจะเป็นใครนางจะสู้ถึงที่สุด!

หรือคำอธิษฐานด้วยเข้าวัดจะเป็นจริง เธอได้มีแม่เหมือนชาวบ้านเขาเสียที แต่เดี๋ยวนะ! ไอ้กล่องไม้ผุพังนี่มันใช้ยังไง?

"โอ้ว้าว! ข้างในมันคือกระดาษกับพู่กัน แล้วข้าจะดีใจเพื่อ."

"ยายเด็กบ้ากล้าดูถูกของวิเศษเช่นข้าเรอะ ไม่รู้เสียแล้วว่าตัวเองโชคดี"

"ดียังไง"

"อยากได้อะไรก็ใช้ข้าวาดสิ แต่ได้แค่สิ่งของนะ ห้ามเป็นเงินหรือของมีค่า"

"โหเสียดายอะแต่ไม่เป็นไร ดีกว่าไม่มี"

ตั้งจิตปรารถนา มือจับพู่กันวาดลงบนกระดาษ ของที่ต้องการจงปรากฏ

ตุบ! หลับไปแล้ว

"อุ้ยลืมบอกไปขอเยอะก็ต้องเหนื่อยหน่อยนะ พอดีเราต้องการพลังงาน"