เกิดใหม่เป็นเบ๊ในยุทธภพ

จ้าวเซียนฮุ่ยอิน : ...เจ้าไม่ใช่เหลียงอวี้

เหลียงอวี้ : เจ้าไม่มีตามองหรือ?! ข้าแซ่เหลียง นามว่าอวี้ ข้าคือเหลียงอวี้! เจ้านั่นแหละเป็นใครทำไมถึงมาพูดจาแบบนี้กับข้า//เท้าเอวถามอย่างเอาเรื่อง

จ้าวเซียนฮุ่ยอิน : เจ้าจำข้าไม่ได้?

จอมพลองครักษ์มือขวาของเหลียงอวี้ : ท่านประมุขของพวกเราถูกธาตุไฟเข้าแทรก วิชาลับย้อนกลับเข้าหาตัว ยามนี้ไม่ต่างอะไรกับคนสติฟั่นเฟือนและวิปลาส จะจำจ้าวเซียนไม่ได้ก็ไม่แปลก ท่านประมุขจำชื่อตัวเองได้ก็ดีแค่ไหนแล้ว//อธิบายสีหน้าเฉยชา

จอมพลองค์รักษ์มือซ้ายกล่าวเสริม : ท่านประมุขในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับเด็กสามขวบ อาจจะแย่กว่าเด็กสามขวบด้วยซ้ำ เพราะเด็กสามขวบน่าจะแรงเยอะกว่าท่านประมุข เพราะแม้แต่แรงจะจับมีดฆ่าไก่เขายังทำไม่ได้!!

เหลียงอวี้ : ...//เฮ้ ๆ สหายพวกนายอยู่ข้างไหนกันแน่ ใครวิปลาสห้ะ พูดจาไม่ไว้หน้ากันแบบนี้เดี๋ยวปั้ด...! ทำเก่งไปงั้นที่พวกเขาพูดก็ถูก ร่างกายนี้อ่อนแอ แค่เดินกระดูกก็ลั่นเหมือนคนแก่อายุ 100 ปีแล้ว แง~~ สวรรค์รังแกกันเกินไปแล้ว!!

จ้าวเซียนฮุ่ยอิน : เจ้าร้องไห้?

เหลียงอวี้ : ฮือ ๆ ๆ ใช่สิข้ามันคนไร้ประโยชน์ ทำไมพวกเจ้าต้องว่าข้าสติฟั่นเฟือนด้วย แง!!!//ร้องไห้โฮ

สองจอมพล : ...//เป็นเรื่องซะแล้ว เวลาท่านประมุขร้องไห้จะหยุดร้องยากซะด้วย..

เหลียงอวี้ : รังแกกันเกินไปแล้ว ฮือ ๆ ๆ เหลียงอวี้สุดจะกลั้น!! โฮ~~~

จ้าวเซียนฮุ่ยอิน/สองจอมพล : ...

#เหลียงอวี้สุดจะกลั้น #พี่อวี้สามขวบ

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเพียงเท่านั้น บุคคลและสถานที่ในเรื่องไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงโลกที่นักเขียนสมมุติขึ้นมาเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ

ติดตามทวิตได้ที่ @ChQueenzy

แฟนเพจ : นิยายจีน By ForeverAfter