เป็นเด็กวัดอยู่ดีๆ ก็ได้มาเป็นลูกเศรษฐี พ่อเป็นเศรษฐีไม่พอยังเป็นมาเฟียอีก ชีวิตที่เคยสงบสุขก็ได้หายไปเมื่อเข้าไปอยู่ในบ้านหลังใหญ่กับคุณพ่อมาเฟีย ปวดหัวกับพ่อไม่พอยังต้องไปปวดหัวกับพี่ชายฝาแฝด 

__________________________________________



“ มองน้องกูเหี้ยอะไรนักหนาว่ะ ” 

;-;

ภาพที่ทุกคนในโรงเรียนเห็นแทนที่จะเป็นภาพของเด็กน้อยกำลังยืนร้องไห้ แต่กลับกันพ่อของเด็กน้อยคนนั้นกำลังยืนร้องไห้พร้อมกับกอดลาลูกชายตน

“ ถ่ายรูปให้หน่อย ” 

“ หนึ่ง สอง สาม แช๊ะ ” “

พ่อไปก่อนนะ เดี๋ยวตอนเย็นพ่อมารับ ” พ่อผมพูดพร้อมกับเช็ดน้ำตา ก่อนไปก็หันมากอดผมอีกครั้ง

_________________________________________

“ แสบเดี๋ยวคืนนี้พ่อพาไปหาของฟรีกิน แต่พ่อไม่อยากให้ไปเลยเดี๋ยวพวกนั้นมันจะมองลูก แต่พ่อก็อยากพาลูกไปแนะนำให้เพื่อนพ่อรู้จัก ” คนรวยก็ชอบของฟรีเหมือนกันสินะ