"เป็นเหี้ยไรของพวกมึง" ผมกับไอ่ศิวะดึงทิชชู่มาเช็ดหน้าเช็ดตาของตัวเอง อดแดกเลยกู

"มันอ่ะเหี้ยไอ่ควายไม่มีตา กูนั่งของกูดีๆ"

"ขอโทษแล้วไง"

"ขอโทษบ้านพ่อมึงแบบนี้หรอ"

ผมกับมันถกแขนเสื้อกันคนละข้างจนไอ่ปุนกับไอ่โนอาต้องมากดผมกับไอ่ศิวะไว้ ไอ่เหี้ยนี่เป็นอะไรกับผมนักหนาวะ

"พวกมึงจะทะเลาะเหี้ยไรกันแม่งก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาล"

ไอ่ปุนถอนหายใจ มันคงเบื่อชิบหายเลยที่ต้องคอยห้าม ไม่เหมือนไอ่หมอบอกให้พวกกูใส่กันให้จบๆ ไป

"มันไม่ใช่เพื่อนกู"

ไอ่ศิวะพูดจบผมก็ทำเสียงเหอะใส่มันไปที กูอยากเป็นเพื่อนมึงตายแหละ

"กูไม่เข้าใจพวกมึงโกรธไรกันวะ"

ไอ่โนอาที่เพิ่งมารู้จักผมตอนม.ปลายถามขึ้น ไอ่ศิวะชี้มาที่ผม

"มันแดกยางลบกู"

"มันแย่งขวดนมกู"

"..."

(เรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น)