เฟยอิน เด็กหนุ่มที่โชคชะตาเล่นตลกกับเขา ในตอนที่อายุหนึ่งขวบบิดาต้องล้มป่วยด้วยโรคเรื้อรังที่มิอาจใช้หมอธรรมดารักษาได้จนกระทั่งต้องจบชีวิตลงอย่างน่าสลดและปีถัดมามารดาเขาก็ทำงานหนักจนล้มป่วยทว่าเนื่องจากตระกูลของนางนั้นเป็นผู้ฝึกฝนลมปราณจึงมีโอสถที่ช่วยยื้อชีวิตแต่ก็เพียงไม่นานเท่านั้นเฟยอินในวัยสี่ขวบต้องสูญเสียทั้งบิดามารดาติดต่อกัน

ก่อนจะสิ้นชีวิตมารดาของเขาได้ฝากฝังให้ท่านลุงผู้เป็นถึงหัวหน้าตระกูลรับบุตรชายตนเองไว้ขณะนั้นเฟยอินจะร่ำไห้จนร่างกายซูบผอมด้วยความน่าเห็นใจเขาได้ถูกรับเข้ามาเลี้ยงในบ้านหลักตระกูลเฟย

แม้จะเข้ามาอยู่ในตระกูลเฟยที่เป็นตระกูลผู้ฝึกลมปราณเพียงตระกูลเดียวในเมืองเล็กๆแต่ชะตากรรมของเด็กน้อยก็ยังคงถูกกลั่นแกล้งจากเด็กคนอื่นดังเดิม ท่านลุงที่เคยเป็นผู้ใหญ่คนเดียวที่เขาจะฝากฝังชีวิตไว้ได้กลับเย็นชาขึ้นทุกวัน

ภายใต้โชคชะตาที่โหดร้ายนี้ เฟยอินซึ่งเริ่มเติบโตขึ้นจากเด็กน้อยผู้ไร้เดียงสาจะกลายเป็นมังกรที่ทะยานครอบครองบัลลังก์หนึ่งเดียวที่ผู้ฝึกฝนลมปราณทั่วโลกหล้าต่างปราถนาได้เชียวหรือ

"ช่วงชีวิตในวัยเด็กของข้า เฟยอินคนนี้ได้ร้องไห้จนน้ำตาหยดสุดท้ายไหลรินออกไปแล้วมาข้าจะไม่มีร้องไห้อีกและจะไม่มียอมตายจนกว่าข้าจะบรรลุความปราถนาของตัวเอง!!"

"ความปราถนาของข้า..."

ในส่วนระดับของผู้ฝึกลมปราณนั้นจะมีอธิบายอยู่ในเนื้อเรื่องนะครับแต่เมื่อระดับนั้นปรากฏออกมามากขึ้นเพื่อให้ผู้อ่านไม่สับสนกัน

เดี๋ยวไรท์จะเขียนสรุปไว้ในอนาคตครับผม เช่นเดียวกันกับระดับของวรยุทธ ระดับของโอสถและในเรื่องนี้จะมีการแบ่งระดับผู้ใช้ค่ายกลอีกด้วยครับ

ในนิยายเรื่อง มหาวิถีจอมราชัน นั้นไรท์เขียนว่ามันมีแต่ตอนนั้นเนื่องด้วยตัวไรท์เองไม่ถนัดเขียนเท่าไหร่และวางเค้าโครงผิดผิดพลาดทำให้ทั้งโอสถและค่ายกลถูกละเลยแต่มาในนิยายเรื่องนี้ ไรท์พร้อมจะนำระดับของโอสถกับค่ายกลมาใช้อีกครั้งและทำให้เนื้อเรื่องดำเนินไปอีกครั้ง

สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามารับชมผลงานครั้งนี้ด้วยนะครับผม ^^