" มิน " เด็กชายฐานะยากจน ผู้เกิดในครอบครัวชนชั้นแรงงาน เขาเพียงต้องขยันมั่นเพียรมากกว่าผู้ใด อดฝืนฝึกทำทุกอย่างที่ไม่เคยทำเพื่อจุดมุ่งหมายให้ครอบครัวมีอาหารประทังท้องในวันพรุ่งนี้ แรงขับเคลื่อนสำคัญเป็นถ้อยคำเล็ก ๆ จากผู้เป็นพ่อ " เข้มแข็งไว้มิน พรุ่งนี้จะดีกว่าเดิม " เด็กชายสลักคำพูดนั้นไว้พร้อมก้าวข้ามบานประตูโทรม ๆ . . . ก่อนที่ผมจะรู้สึกลมหายใจอ่อนลง ลึก ๆ ที่ไหนสักแห่งกลับคิดว่ามันคุ้มค่าแล้วใช่ไหม...ต้องแลกกับการทำงานหามรุ่งหามค่ำติดต่อกัันเป็นเวลานาน " ไม่เป็นไร คงถึงเวลาหลุดพ้นจากโซ่ตรวนชีวิตสักที " ผมได้พูดสิ่งที่ตนเองโหยหาตลอด ผมไม่รู้สึกเสียดายชีวิตตัวเองสักเท่าไหร่ ไม่เสียใจเลยสักนิดเดียว . . . จะมีก็แค่เรื่องเดียวที่ผมยังทำไม่ดีพอ . . . " พ่อ...... " เสียงสุดท้ายเอ่ยออกมาจากปากที่ซีดเซียวเต็มที ...