หนูน้อยโจวโจวเกิดมามีชะตาชีวิตล้างผลาญเงิน หลังจากที่เธออาศัยอยู่ที่อารามเต๋าจนทำให้อารามเกือบล้มละลาย หนูน้อยต้องถูกผลักไสลงจากภูเขา แต่กลับบังเอิญไปเจอตั๋วอาหารระยะยาวเข้า

หลังจากที่คุณนายฉินเก็บโจวโจวมาเลี้ยง เธอก็รีบส่งข่าวไปยังลูกชายของตนเองทันที “ดูสิ เธอคือลูกสาวของลูก ! ”

ฉินเลี่ยผู้ซึ่ง ‘ดีใจที่ได้เป็นพ่อคน’ กล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า “เอาไปคืนเลย”

เหล่าเด็กชายผู้เอาแต่ใจของครอบครัวฉินที่ ‘ดีใจที่ได้เป็นพี่คน’ ทำสีหน้ารังเกียจ พลางพูดว่า “ไม่เอา น้องสาวเอาแต่ร้องไห้ เล่นด้วยไม่เห็นจะสนุกเลย”

เหล่าคู่แข่งของตระกูลฉินต่างรอดูว่าโจวโจวจะทำให้ตระกูลฉินล้มละลายเมื่อไหร่

ทว่าพวกเขากลับไม่คาดคิดเลยว่า ฉินเลี่ยจะได้เซ็นลงนามในสัญญาการค้าได้อย่างราบรื่นทุกวัน ครอบครัวฉินมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ร่ำรวยมั่งคั่งขึ้นทุกทีจนสามารถนั่งตำแหน่งเศรษฐีระดับแนวหน้าได้อย่างมั่นคง ขนาดพี่เจ็ดที่เกิดมาพิการยังสามารถกระโดดโลดเต้นได้ 

ในงานเลี้ยงคืนหนึ่ง เหล่าพี่ชายจอมเผด็จการของโจวโจวต่างเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลังหนูน้อย พลางประจบประแจงไม่หยุด

“น้องสาวของพี่ ของอร่อยพี่ยกให้โจวโจวหมดเลย ! ”

“น้องโจวโจว วันนี้อยากฟังเรื่องอะไร ? พี่จะเล่าให้ฟังเอง ! ”

ทว่าฉินเลี่ยกลับเดินตรงเข้ามาอุ้มหนูน้อยขึ้นไปไว้ในอ้อมแขน พลางกวาดตามองลูกชายด้วยสายตาเย็นชา พร้อมประกาศกับทุกคนว่า “เธอคือลูกสาวของฉัน ! ”