พีรดา ออกมาทำงานหาเงินเพื่อไปรักษาแม่ที่ป่วยของเธอ ซึ่งสำหรับเด็กที่ยังเรียนไม่จบอย่างเธอก็คงทำได้เพียงงานกลางคืนที่ได้เงินเยอะสุด เธอจำใจต้องมาทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟในผับดังแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอทำงานได้เป็นวันที่สาม และวันนี้ลูกค้าเยอะมาก จนคนไม่พอเด็กใหม่อย่างเธอจึงต้องมาช่วยเสิร์ฟในโซน วีไอพี พีรดา เดินถือไวน์กำลังจะเข้าไปเสิร์ฟให้ห้องวีไอพี2 แต่พอเปิดประตูเข้าไปก็ชนกับร่างหนาร่างหนึ่ง จนหญิงสาวเซเกือบล้ม แต่โชคดีที่ชายหนุ่มคว้าตัวเธอไว้ได้ เธอจึงไม่เป็นอะไรมาก แต่ขวดไวน์ราคาหลักหมื่นกลับหล่นแตก พีรดาหน้าซัดเผือด เพราะเธอต้องชดใช้ค่าเสียหายเองแต่ตอนนี้เธอพึ่งทำงานได้แค่3วัน และยังต้องหาเงินค่ารักษาแม่อีก พีรดา ร้องไห้ออกมาในอ้อมกอดของชายหนุ่ม สามภพ ที่ยืนกอดร่างสาวสวยหน้าหวานก็งงกับสิ่งที่เจอ แต่เมื่อมองเห็นน้ำตาของแม่สาวน้อยแล้วเขาก็เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่เปื้อนใบหน้าหวานๆของเธอออกอย่างคนเผลอ พีรดาจึงรู้สึกตัวและพยายามที่จะดิ้นรนออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม และพูดขอบคุณชายหนุ่ม สามภพ รู้สึกเสียดายที่ต้องปล่อยร่างนุ่มนิ่มออกจากอ้อมแขน เวลาผ่านไปแค่พริบตา ผู้จัดการร้านก็เดินเข้ามาในห้อง และต่อว่าสาวน้อยหน้าหวานอย่างแรง "นี่หล่อน ขวดไวน์ราคาแพงขนาดนี้ทำไมไม่ถือดีๆ ยังไงเธอก็ต้องชดใช้ค่าไวน์ขวดนี้ เต็มราคา" พีรดา ยืนนิ่งเพราะไม่รู้จะทำยังไงดี ไวน์ขวดนี้ราคาหลักหมื่น ถึงเธอจะทำงานทุกวันเธอก็ไม่รู้จะชดใช้หมดตอนไหน แล้วเธอจะเอาเงินที่ไหนไปรักษาแม่ของเธอ พีรดายืนน้ำตาไหลออกมาเพราะไม่รู้จะทำยังไงดี แต่ทั้งหมดมันเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นต่างหากที่มายืนขวางประตูเอาไว้ จนเธอชนกับเขาและขวดไวน์ตกแตก แต่เขากลับไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรเลย เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อๆของเขาด้วยสายตาโกรธ สามภพที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่และเผลอมองร่างงามนานเกินไป พอเธอเงยหน้าขึ้นมาส่งสายตาโกรธใส่เขาก็พึ่งจะเข้าใจและคิดได้ที่ว่าเขาต้องรับผิดชอบเพราะเขายืนขวางทางเธอจึงทำขวดไวน์ตกแตก เงินแค่นี้เล็กน้อยสำหรับเขามาก เพราะแต่ละคืนเขากับเพื่อนๆเสียเงินกับที่นี่เป็นแสนอยู่แล้ว สามภพพูดกับผู้จัดการว่า "ผู้จัดการครับ ไม่ต้องให้น้องเขารับผิดชอบหรอกครับค่าไวน์ แค่ให้เธอมาดูแลผมก็พอครับ" ผู้จัดการรับทราบ และบอกให้พีรดา ไปดูแลคุณสามภพให้ดี