เมืองฉิว
" คุณหนู เรารีบกลับจวนกันเถอะเจ้าค่ะ ช่วงนี้ได้ข่าวว่ากบฎ เริ่มออกอาละวาดแล้ว"
" เจ้าก็กลัวกับเขาด้วยเหรอ ก็ได้ข้ากลับจวนก็ได้ "
กรี๊ดดดดดด
เพล้งง~~~~
" กบฎ พวกกบฎเข้าเมืองมาแล้ว "
" คุณหนู "
" รีบกลับจวนกันเร็ว "
" ฆ่าให้หมด อย่าให้เหลือรอดแม้แต่คนเดียว!!!"
" คุณหนู เรากลับจวนไม่ทันแล้ว "
" เจ้ารีบหนีไป ข้าจะล่อพวกมันเอง "

กรี๊ดดดด
" จิ่วจางงงง "
" คุณหนู หนีไปปปป!!!!"

" เจ้าไม่เป็นอะไรนะ "
" ข้า...ที่นี่ที่ไหน "
" ที่นี่คือหอคณิกา "
" หอคณิกา ทำไม "
" เจ้าฟื้นแล้วหรอ ดีแล้ว ข้านำยามาให้ "
" ข้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง "
" เมื่อ7วันก่อน ข้าเห็นเจ้านอนหมดสติอยู่ริมธาร หน้ากำแพงเมือง จึงพาเจ้ากลับมาด้วย "
" ขอบคุณพี่หญิงที่ช่วยข้าไว้ "
" เอาหละๆ กินยานี่ซะ ตาอไปเจ้าก็อยู่กับข้าที่นี่หละ "
" ท่านจะให้ข้า...."
" ข้าไม่บังคับเจ้าหรอก ต่อจากนี้ไปเจ้าคือน้องสาวของข้า ชื่อของเจ้าคือ อวี้ซาง "