โปรย...เธอรู้ดีว่าเขารักใครอีกคน รู้ดีว่าคงไม่อาจแทนที่คนนั้นได้ แต่เธอก็พร้อมพาตัวเองเข้าไปใกล้เพราะหวังเพียงเศษเสี้ยงหัวใจจากเขา

................................................................................................................

“ขอบคุณนะที่ชอบฉัน แต่ถ้าจะให้ดีอย่าคิดแบบนี้จะดีกว่า” ภาณุภัทรพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ไม่อยากให้ความหวังเธอ ก่อนเคลื่อนรถออกคำปฏิเสธที่แสนสุภาพทำเอารินรดาตัวชาวาบ ใบหน้าสวยถอดสีจนไม่อาจปั้นหน้าได้อีก เธอหันหน้ามองกระจกข้างดวงตาคู่สวยสั่นระริกกระบอกตาของเธอเริ่มร้อนผ่าว เธอกะพริบตาถี่ๆ ขับไล่น้ำตา แล้วปล่อยให้ความเงียบงันเข้าปกคลุมตลอดการเดินทางที่แสนอึดอัด