คุณสามี (ของผม)

Story : บลูเบอรี่ชีสเค้ก

“พี่หนาวเคยได้ยินคำว่า ดุดันเยี่ยงสัตว์ป่า หรือเปล่าครับ”

“ไม่เคย”

“งั้นลองหน่อยไหม จะได้ไม่เสียชาติเกิด”

โปรยปราย

“ปล่อย!”

“ไม่ปล่อย”

“ปล่อย!” คนถูกตรึงแขนไว้ทั้งสองข้างกดเสียงต่ำเมื่อหูแว่วได้ยินเสียงก้าวฉับๆ ดังมาจากด้านนอก ขณะที่ภูเบศก็ก้มลงมากระซิบอย่างนุ่มนวล

“ไม่”

ขาใหญ่แทรกไปตรงกลางหว่างขาแล้วผลักตัวเองเข้าไปใกล้จนเหมันต์รู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่ง ไม่ใช่แค่ส่วนล่างที่ตุงเด่น ลมหายใจของภูเบศก็เริ่มถี่กระชั้นด้วยแรงอารมณ์

“คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว”

เสียงนั้นเต็มไปด้วยอารมณ์อันเชี่ยวกราก พร้อมๆ กับปากกับจมูกที่ซุกไซ้ลงไปในซอกคอ ขบเม้มอย่างเชื่องช้า ก่อนจะดูดเล็มอย่างยับยั้งอารมณ์ไม่ทัน รอยแดงบนลำคอคอขาวจึงผุดชัดภายในไม่กี่วินาที

ขณะที่นักบินหนุ่มก็ดึงเนกไทจนหลุดแล้วปลดกระดุมเสื้ออีกฝ่ายออกด้วยมือไม้สั่นเทา ปากก็ระดมจูบลงไปบนลอนกล้ามตึงแน่นที่กระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงตามแรงหายใจ

"ซี้ด..."

เหมันต์เงยหน้าขึ้นจนเส้นเอ็นปูนโปด ปากเม้มแน่นอย่างพยายามกลั้นเสียงครวญคราง มีแต่ปลายนิ้วที่จิกขยุ้มลงบนบ่ากว้างยามที่ภูเบศลอกคาบส่วนล่างออกแล้วช้อนขาใหญ่ขึ้นเพื่อผลักความใหญ่โตเข้าไป

“โอ้ว!”

ฝากพิจารณาด้วยนะคะ

By : บลูเบอรี่ชีสเค้ก