“ยังไม่ตอบพี่เลยนะ กลัวพี่ทำไม”

“พี่ทรีไม่ถามตัวเองล่ะ ทำอะไรให้วาวต้องกลัว”

เสียงหวานสะบัดน้อย ๆ ทรีคลี่ยิ้ม บีบก้นสวยเต็มกำมือ เธอสะดุ้งแต่ไม่ได้เลี่ยงหลบ ยืนสบตาเขาผ่านกระจกบานใหญ่ สายตาที่กำลังคาดคั้นและปรักปรำ

“เรื่องที่วาวกลัว มันอาจไม่ได้เกิดครั้งแรกก็ได้นะ”

“หมายความว่าไง”

วาวใจเต้นระรัว สองมือกำแน่น

ทรีขยับเข้าไปยืนซ้อนข้างหลัง เลื่อนสองมือมาลูบไล้เอวบางด้านหน้า โคนขาทั้งสองก่อนจะวกขึ้นมาข้างต้นขา บีบนวดบั้นเอว ไล่ขึ้นด้านมาที่หน้าท้องแบนเรียบเปลือย เธอสั่นเบา ๆ

เขาก้มหน้าลงมาพูดใกล้ ๆ ใบหูเล็ก ตาก็มองหน้าเธอผ่านกระจก

“คืนที่วาวเปิดไพ่แพ้ตลอด พี่ได้กอดวาวแล้ว ทั้งคืน...”

“ไม่จริง...”

“ไอ้หนุ่มเห็นดีเห็นงามด้วย” เพื่อนรักจัดแจงให้ทุกขั้นตอน

“ไม่จริง...”

ทรีมองหน้าเผือดสีแล้วใจไหว เขาหอมแก้มขาวหนัก ๆ โอบกอดเอวบางไว้

“ตั้งแต่นั้นมา พี่อยากกอดวาวจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว”

“พี่ทรี...”

ทว่า... เสียงที่เอ่ยขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยก็ทำเอาการโรมรันหยุดชะงัก

“แอบมาสนุกกันอยู่นี่เอง”