เอื้อมดาว ปัทกรณ์

ต่อให้เธอถูกคนอื่นดูถูกว่าท้องไม่มีพ่อแต่เธอก็รับได้ได้และไม่คิดกำจัดลูกในท้องของตัวเองกลับกันกับผู้ชายที่เฝ้าบอกเธอว่ารักเธอแต่กลับให้เธอไปกำจัดสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตเธอออกไป

“ต่อให้เอื้ออยากจะให้อภัยคุณมากแค่ไหน แต่เมื่อไหร่ที่เอื้อมนึกถึงวันที่คุณสั่งให้เอื้อมไปเอาลูกออกด้วยสายตาที่ไร้ความรู้สึกเอื้อมก็ยิ่งให้อภัยคุณไม่ได้ อย่ายุ่งกับเราสองแม่ลูกเลยนะคะ”

คิน คชิน อักครเทพากูล

เขาเคยทำร้ายเธอเพียงเพราะคำพูดจากปากของผู้ชายที่ยังไม่พร้อมรับผิดชอบอย่างเขา แต่วันที่เขาคิดได้มันก็สายไปเสียแล้วเพราะเธอหนีจากเขาไปโดยไม่มีคำบอกลา

“ผมขอโอกาสอีกครั้งได้ไหม สัญญาว่าจะดูแลคุณและลูกเพื่อชดเชยในวันที่ผมพลาดไป”

น้องวี ปวีกร ปัทกรณ์

ผมโดนเพื่อนล้อมาตั้งแต่เข้าโรงเรียนว่าลูกไม่มีพ่อถึงจะน้อยใจที่ไม่มีเหมือนคนอื่น แต่ผมก็ยังได้ความรักจากทุกๆ คนในบ้านโดยเฉพาะคุณแม่ที่ทำให้ผมไม่เคยรู้สึกว่าขาดพ่อเลยสักนิด

“ผมไม่มีพ่อแท้ๆ หรอกฮะ ผมมีแค่พ่อธิปกับแม่เอื้อมก็พอแล้ว”เด็กชายวัยห้าขวบบอกกับชายหนุ่มที่น้ำตาคลอหางตาเมื่อเห็นเด็กผู้ชายตรงหน้า

ฝากติดตามด้วยน้าา ขอบคุณจ้าา