ตำแหน่งคนซวยแห่งปีจะเป็นของใครไปไม่ได้นอกจากกัญญาวีร์ เพราะแค่ทำงานวันแรกก็ได้มาเป็นสักขีพยานของการถล่มยิงสนั่นหวั่นไหวของมาเฟียที่ไหนก็ไม่รู้ แม้จะโชคดีรอดตายมาได้ แต่ก็ถูกตามล่าเพื่อฆ่าปิดปากพยาน ทำให้ถูกจับไปปล่อยเกาะ กับมาเฟียรูปหล่อและลูกชายของเขา แต่ความซวยไม่หยุดแค่นั้น เพราะเมื่อได้มาอยู่ด้วยกัน กัญญาวีร์ได้รู้ว่าเขาไม่ใช่มาเฟียสุดโหดแต่เป็นคุณพ่อสุดแสนน่ารักจนอดหลงรักไม่ได้ แล้วจะทำยังไงดีละทีนี้ อยู่ดีไม่ว่าดี ดันไปหลงรักคนมีเจ้าของ!

“รู้ไหม...ทำไมที่ผับคืนนั้นผมไม่จูบคุณ” เขาถามคำถามที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่กำลังคุยกันอยู่เลย และกัญญาวีร์ก็สังหรณ์ใจว่า เรื่องที่คุยกันจบลงไปแล้ว และตอนนี้กำลังเริ่มต้น ‘คุย’ เรื่องใหม่

กัญญาวีร์หายใจขัด สายตาเขาที่มองมาบ่งบอกถึงความปรารถนาของผู้เป็นเจ้าของ เขาใช้นิ้วหัวแม่มือข้างหนึ่งเกลี่ยแก้มเธอ แล้วตอบคำถามที่เธอยังไม่ตอบเสียเอง

“ผมไม่จูบคุณคืนนั้นทั้ง ๆ ที่อยากแทบบ้า...เพราะผมไม่อยากเอาเปรียบคนเมา”

เขาพูดว่าอยากแทบบ้า! อยาก...อยากจูบใช่ไหม กัญญาวีร์ถามเขาลนลานในใจ ซึ่งเขาก็ไม่ปล่อยให้เธอสงสัยอยู่นาน แต่ให้คำตอบด้วยสัมผัสของริมฝีปากอุ่นที่แนบลงมาหา

“...ถ้าทุกอย่างเลยเถิด เธอจะกลายเป็นเมียน้อย...” คำพูดของพี่สาวดังก้องขึ้นมาในห้วงความคิด กัญญาวีร์สะบัดศีรษะ เถียงก้องในใจ

ไม่มีวัน! เธอไม่มีวันยอมกลายเป็นเมียน้อย อย่างมากก็แค่ชู้ทางใจเท่านั้นแหละ แต่แล้วก็เหมือนกับถูกเบรกจนหัวคะมำเมื่อเสียงเล็ก ๆ ในหัวดังขึ้น

ถ้าแค่ชู้ทางใจเขาไม่จูบกันหรอกนะ...

แง ทำอย่างไรดี กัญญาวีร์ไม่อยากเป็นเมียน้อย!