***เพราะความรักของหรัณย์ที่มีต่ออนิสาไม่มีวันสิ้นสุด***

หรัณย์ใส่ใจครอบครัวตั้งแต่เรื่องสัพเพเหระไปจนถึงเรื่องสำคัญอนิสาเคยถามว่าทำไมต้องทำเพื่อเธอมากมายขนาดนี้ ไม่เหนื่อยหรือไง เขาตอบกลับมาว่า ‘มันแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ผมไม่เหนื่อยหรอก ผมอยากเห็นแองเจิลมีความสุข เวลาแองเจิลยิ้ม หัวใจของผมก็พลอยเบิกบานไปด้วย’เธอวางมือบนหัวใจแกร่ง ก่อนค่อยๆ เลื่อนใบหน้ามาจุมพิตลูกกระเดือกนูนเด่น รับรู้ว่าร่างหนาแข็งเกร็งดวงตาของหรัณย์เจิดจ้าด้วยแรงปรารถนา ชายหนุ่มตอบสนองด้วยการจุมพิตที่หางตาสวยอย่างรักใคร่ ก่อนทั้งคู่จะปล่อยให้ริมฝีปากแตะกันแล้วคลอเคลียบดขยี้ บรรยากาศในรถตู้งดงามเพิ่มขึ้นหลายส่วนเพราะเสียงจุมพิตอนิสาเพิ่งรู้ตอนแต่งงานไปแล้วว่าหรัณย์หวงเบ้าหน้าหล่อๆ ของตัวเองมาก เขาไม่ชอบให้ใครจับ ไม่ชอบให้ใครจูบ จนกระทั่งได้เจอเธอ

______________

***เพราะลูกของพ่อก็ภาษาไทยวิบัติเหมือนกับพ่อ***

ก้อนกลมๆ ขาวๆ วิ่งมาทางเจ้าของวันเกิดแล้วเอ่ยเสียงดังฟังชัด “พวกผมเตรียมของขวัญมาให้คุณยาย ‘น้ำหอย’ ด้วยฮะ”

ภาษาไทยให้ห้า ความมั่นหน้าให้สิบ อนิสาถอนฉุน “พี่ดวินครับ แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกคุณยายน้ำหอมว่าคุณยายใหญ่”

ออกเสียงคำว่า ‘หอม’ ไม่ได้ก็ยังดันทุรังจะพูดเหมือนพ่อไม่มีผิด

“คุณพ่อบอกว่าถ้าเราสามารถเรียกชื่อคู่สนทนาได้ จะแสดงถึงความจริงใจมากกว่าฮะ”

ดวินโต้กลับหงอยๆอนิสาทำท่าจะพูดอีกคำสองคำ แต่สุคนธรสก็เอ่ยขึ้นอย่างใจกว้าง “ไม่เป็นไรหรอกอิ๋ง ถ้าหลานอยากเรียกชื่อของอาก็ปล่อยให้เรียกไปเถอะ”ดวินมอบการ์ดวันเกิดที่ตนกับน้องชายช่วยกันวาดให้สุคนธรส “Happy Birth Day ผมขออวยพรให้คุณยายใหญ่ ‘จงเป็นสุขเป็นสุข’ นะฮะ”

______________

***เพราะความป่วนสืบทอดทางสายเลือด***

ดาร์ซิโอหรี่ตาหยอกล้อพี่ชาย “พี่ดวินมีจ๋าวๆ”

ก่อนจะยกนิ้วของตัวเองขึ้นมานับ “กี่คนน้า ผมต้องนับๆ หนึ่ง สอง สาม...…สิบ งืออออ นิ้วไม่พอ น้องแดนพี่ขอยืมนิ้วหน่อย”

น้องแดนจัดตามคำขอด้วยการยกเท้าอวบๆ ขึ้นมาให้พี่ชายทันที

“...” ผู้ใหญ่ในห้องพอได้นิ้วเท้าของน้องชายมาเป็นกองกำลังเสริม

ดาร์ซิโอก็ยิ้มร่าและเริ่มนับต่อ “สิบเอ็ด สิบสอง…” ก่อนจะสรุปด้วยเสียงดังฟังชัด “พี่ดวินมีจ๋าวสิบห้าคนฮะ”

อนุบาลมีสองห้อง มีเด็กห้องละสิบห้าคน เป็นผู้ชายกับผู้หญิงประมาณครึ่งๆ

คนเป็นพ่อทำตาโต“นี่มันยกสายชั้นแล้วไหมพี่ดวิน” ความฮอตปรอทแตกของลูกชายล้ำหน้าเขาไปไกลมาก เขาตอนเด็กพ่ายแพ้ดวินอย่างราบคาบ

______________