"คุณเชื่อเรื่องพหุจักรวาลมั้ย ถ้าหากไม่เราจะเล่าให้คุณฟัง หากโลกนั้นมันหลวมรวมกันเป็นพหุจักรวาล ใช่ โลกใบนี้ก็เป็นโลกอีกใบ ในอีกหลายล้านความเป็นไปได้เช่นเดียวกัน และผมจะเล่าให้ฟัง ถึงเรื่องราวของโลกรหัส 241 เอง... อ้อ อยากรู้สินะว่าผมเป็นใคร ผมคือ 1 ในตัวละครในพหุจักรวาลที่ได้กลายมาเป็นเทพเจ้า อ้อ ผมลืมบอกพวกคุณไป โลกใบนี้ที่คุณกำลังจะได้พบเป็น 1 ในล้านเรื่องราวที่พระเป็นเจ้าเขียนขึ้นมาประดุจนิยายเรื่องหนึ่ง และทุกเรื่องราวต้องมีพระเอกนางเองใช่ผมเป็น 1 ในนั้น และผมมีหน้าที่ทำให้เรื่องราวของโลกอื่นๆ มันเดินต่อไปได้ คุณอาจจะยังไม่จำเป็นต้องรู้จักผมหรอก แต่ผมจะเล่าให้ฟัง"

เกริ่นก่อนเผื่อพวกคุณจะยังไม่เข้าใจ

โลกใบนี้นั้นคือโลกแห่งแฟนตาซี และมีประวัติศาสตร์อันเก่าแก่ยาวนาน แต่เดิมทุกเผ่าพันธุ์ไม่ว่าจะมนุษย์ เอลฟ์ จอมเวทย์ ฮ๊อบบิท คนแคระ ล้วนทำสงครามแย่งชิงดินแดนกันมาอย่างยาวนาน อันก่อให้เกิดความเกลียดชังในเผ่าอื่นในมนุษย์ พวกเขาขับไล่เหล่าเจ้าของดินแดนนั่นก็คือพวกอมนุษย์ทำให้แผ่นดินแยกออกคือแดนเหนือและแดนใต้ แดนใต้เป็นดินแดนของพวกอมนุษย์ เอลฟ์ คนแคระ กิฟเตอร์(ผู้ได้รับพร) และแดนเหนือเป็นแดนของมนุษย์

ผมรู้สึกผมชักจะเวิ่นเว้อละ เข้าเรื่องแล้วกัน

เพราะฉนวนเหตุแห่งสงครามนั้นเกิดมาจากจอมเวทย์ผู้ต้องการในอำนาจ จนได้ก่อการกบฏฆ่าราชาสเตฟานที่ 5 ผู้เป็นบิดาของเจ้าชายเรกูลัสที่ 5 ตอนพระองค์ชันษาได้เพียง 12 ชันษา จำชื่อเด็กคนนี้ไว้ เด็กคนนี้จะมีบทบาทในอนาคต เจ้าชายนั้นทรงคับแค้นใจอย่างมากที่ถูกจอมเวทย์หญิง(หรือที่พระองค์เรียกนางว่าแม่มด)ที่เป็นชู้รักของพระบิดานั้นยึดอำนาจและเลี้ยงดูมาเยี่ยงสัตว์ เพื่อให้เป็นหุ่นเชิดให้กับนาง การกระทำนั่นเป็นเหตุที่ทำให้เขานั้นเติบโตมาอย่างบิดเบี้ยว

เมื่อครั้นพระองค์ครองราชเป็นกษัตริย์เมื่อวัยชันษา 15 ปี พระองค์ได้เริ่มออกล่าเหล่าบรรดาสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติอีกครั้ง เพราะพระองค์เชื่อว่า เวทมนต์ และพรเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจและผืนแผ่นดินนี้ควรมีเพียงมนุษย์เท่านั้น ที่ดำรงอยู่ หาใช่พวกจอมเวทย์ที่ดีแต่หาอำนาจเข้าตัว ทั้งๆ ที่คนที่ทำร้ายพระองค์เป็นจอมเวทย์แต่พระองค์กลับเลือกที่จะเหมารวมและสนับสนุนศาสนจักรพระเมตตาเทพีแห่งไฟ หรือที่ผู้ต่อต้านเรียกกันติดปากว่า พวกสลิ่มไฟ

เอาล่ะ นี่คือประเด็นหลักหลังจากเล่ามานาน คนฟังอาจจะเบื่อ

สมมุตว่า...จะเกิดอะไรขึ้นกันล่ะ ถ้าหากว่า ราชาเรกูลัสทรราชแห่งแดนเหนือ ไม่ได้ไล่ฆ่าจอมเวทย์และไม่ได้สนับสนุนพวกสลิ่มไฟแถมยังไปตกหลุมรักกับสิ่งที่ตัวเองบอกว่าเกลียดนักเกลียดหนา แค่คิดก็สนุกแล้วล่ะ อา ใช่ นี่แหละความบันเทิงของผม....เอาล่ะ เกริ่นมาเสียยืดยาวแล้ว ผมจะเล่าให้ฟังคร่าวๆ ถึงนางเอกของเรื่องละกัน ว่าเป็นมายังไง

ปี 1300 แดนเหนือที่นำโดยราชาเรกูลัสที่ 5 ชนะสงครามครั้งที่ 3

ทำให้เกิดการฆ่าล้างบางทั้งจอมเวทย์ หมอยา นักวิทยาศาสตร์ นักเล่นแร่แปรธาตุ กิฟเตอร์และบลาๆๆ ทำให้วิทยาการทางวิทยาศาสตร์นั้นแทบจะไม่ก้าวหน้าเลย แต่คุณอาจจะคิดว่า มันคงจบไปแล้วหลังจากที่เรกูลัสตายห่าอย่างน่าอนาถ

แต่เปล่าเลยครับ นั่นน่ะจุดเริ่มต้นของหายนะต่างๆ ตะหาก

เวลามันล่วงผ่านไปกว่า 700 กว่าปี ประวัติศาสตร์นั้นถูกนำมาทำเป็นเกม นิยายและซีรี่มากมาย

ภายใต้ชื่อ "จอมเวทย์แห่งเซเวียร์"

แต่ที่ตลกร้ายคือในปี 2021 ก็ยังคงมีการล่าแม่มดกันอยู่ แต่เปลี่ยนไปเรียกเก็บค่าคุ้มครองแทน หากผู้ใดไม่จ่ายค่าคุ้มครอง

ผู้นั้นจะต้องพบจุดจบอันน่าเศร้า

และแน่นอนว่า เหล่าผู้วิเศษ และอมนุษย์ยังคงโดนกดขี่อย่างต่อเนื่อง และหนึ่งในนั้นคือเธอ

เวโรนิก้า อี.เทรสเซีย เอลฟ์ตนสุดท้าย บนโลกอันบิดเบี้ยว

ที่ได้เผลอข้ามเวลามาโดยไม่ตั้งใจระหว่างการหลบหนีจากเหตุกราดยิงที่โรงเรียน

เธอได้พบกับอังเดรแห่งหุบเขาเซเวียร์ อดีตจอมเวทย์ที่ปรึกษากษัตริย์แห่งเมืองเซเวียร์

ที่ผันตัวมาเป็นนักผจญภัยเพราะเบื่อโลกและร่วมทางกับเขาเพื่อหาทางกลับโลกปัจจุบัน

โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า อังเดรนั้นที่ออกเดินทางก็เพื่อตามหาลูกสาวที่หายไปของเขาเช่นเดียวกัน

การเดินทางนั่นทำให้เธอได้ค้นพบบางอย่างเกี่ยวกับความทรงจำที่หายไป

ความทรงจำในคืนโศกนาฏกรรมที่คร่าชีวิตพ่อแม่ของเธอและบุคคลปริศนาในกระจกที่เป็นรักแรก

พวกเค้าได้กลับมาเจออีกครั้งหากแต่...เธอกลับจำเขาไม่ได้เสียนี่

 หมายเหตุ

นี่เป็นนิยายภาคลูกจากเรื่อง จอมเวทย์แห่งเซเวียร์ สามารถอ่านเรื่องนี้ก่อนภาคพ่อแม่ได้โดยไม่งงแน่นอน555 เพราะมีการกล่าวถึงเรื่องราวในอดีตมาเป็นพักๆเพื่อให้ผู้อ่านและนางเอกได้เข้าใจในสถานการณ์มากขึ้น

คำเตือน

เนื่องจากเนื้อหามันอาจจะมีฉากการฆ่าตัวตาย ทำร้ายตัวเอง มีการพูดถึงด้านมืดของยุคกลาง และอื่นๆคนอ่อนไหวไม่แนะนำให้อ่าน ทั้งเรื่องการค้ามนุษย์ การทารุนกรรมทางเพศ ล่วงละเมิดทางเพศเด็ก สตรี ตบเด็กเตะหมาท้าผู้หญิงต่อย การติดสินบน การฆาตกรรมอย่างโจ่งแจ้ง มีการเหยียดเพศ เหยียดชาติพันธุ์อย่างรุนแรง อย่าเอาปัจจุบันมาตัดสินคนในอดีตว่าสิ่งที่เขาทำมันผิด