“ไปห้องพยาบาลกัน เก๋ เราจะพาต้นไปห้องพยาบาลนะ” พี่ผู้หญิงหันไปบอกกับเพื่อนเธอ

“ไม่ต้องหรอก จะแข่งต่อ”

“เฮ้ยต้นก็ฟังไอ้พิมพ์แฟนแกหน่อยดิวะ มันเป็นห่วงนะเว้ย!”

แฟน….เหรอ เพียงพิณยืนนิ่งไปทันที เธอไม่รับรู้อะไรอีกหลังจากได้ยินคำว่า แฟน พวกเขาเป็นแฟนกันจริงๆ สินะ เธอมองพวกเขาสองคนอย่างสับสน จากนั้นก็เดินเอาผ้าขนหนูกับขวดน้ำ ไปวางไว้

“นี่ เราจะกลับแล้ว” เธอเดินขึ้นไปหาเพื่อน และหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายหลัง

“อ้าวเหรอ ไม่ดูต่อให้จบเหรอ” นนถาม

“ไม่ละ นี่ก็เย็นมากแล้ว เรากลับดีกว่า” เพียงพิณยิ้ม ภายในอกมันรู้สึกเจ็บแปลบๆ ยังไงไม่รู้ มันเหมือนจะหมดแรงเอาดื้อๆ เธอหันไปมอง พี่ต้น ที่ตอนนี้กำลังยื่นแขนไปให้รุ่นพี่ผู้หญิงคนนั้นพันข้อมือให้อยู่ ก่อนจะเดินออกจากโรงยิมไป

“เมย์! รอพวกเราด้วยสิ”