ถังหงฮวา  唐红花 ดอกไม้โลหิตข้ามภพ

บทเชิญชวน

ตระกูลถัง แต่ไหนแต่ไรก็มีชื่อเสียงด้านมืดมากกว่าด้านสว่าง เลวทรามมากกว่าดีในสายตาของคนทั่วไป

นั่นก็เพราะว่า... พวกเขาเชี่ยวชาญวิชาพิษ การแพทย์นอกรีต การแทรกซึมหาข่าวและการลอบสังหาร

ผู้คนทั่วไปและเหล่าชาวยุทธ์ล้วนหวาดกลัวและเคารพตระกูลถังในเวลาเดียวกัน ไม่มีใครอยากข้องเกี่ยวหรือยุ่มย่ามกับพวกเขา

จนกระทั่งสงครามยุทธภพที่ทั้งฝ่ายธรรมะและอธรรมถูกโจมตีจากเงามืดโดยลัทธิที่เรียกขานตัวเองว่าทิวาทมิฬ แกนนำของขุมกำลังที่ยิ่งใหญ่จึงตกลงสงบศึกระหว่างกัน รวมมือกันต่อสู้ตัวตนแอบแฝงของกลุ่มอำนาจที่สาม

ตระกูลถังเกือบล่มสลายไปแล้วเพราะความรุนแรงในสงครามครั้งนั้น ทว่าสตรีนางหนึ่งกลับเปล่งประกาย ด้วยความเฉลียวฉลาดและเด็ดขาดของนาง ตระกูลถังก็ถูกกอบกู้ขึ้นมาจนเติบใหญ่อีกครั้ง

นางใช้วิชาพิษ ลอบสังหาร และพลังปราณเฉพาะตัวของตระกูลถัง ช่วยเหลือด้านการทำสงครามในจุดที่กลุ่มพันธมิตรยังมีช่องโหว่ ขจัดจุดอ่อนที่เคยมีจนพวกเขาแข็งแกร่ง... มากพอจะจบสงครามลงได้ในเวลาที่ไม่นานหลังจากนั้น

ถังหงฮวาคือนามของนาง แต่ก็ไม่มีผู้ใดกล้าเรียกขานนามนั้นตรง ๆ

นางถูกจัดอันดับให้เป็นหนึ่งวิหคงามแห่งยุทธภพ วิหคฟ้าปีกดำ...จ้าวบุปผาโลหิตหมื่นพิษตระกูลถัง

จากนั้นตระกูลใหญ่หลายตระกูลก็พยายามเชื่อมสัมพันธ์ หวังเพียงจะพึ่งอำนาจของตระกูลถังให้ตนเองไต่เต้าขึ้นไปได้สูงกว่าเดิม

แต่วิหคฟ้า จะคู่กับคนทั่วไปได้อย่างไร นางย่อมคู่กับมังกร

ทว่าเรื่องราวกลับพลิกผัน จุดจบของนาง เกิดจากความเชื่อใจ

โชคชะตากลับเล่นตลกร้ายอีกครั้ง เมื่อนางได้รับชีวิตใหม่ในโลกอนาคตที่ผู้คนลืมเลือนอดีตอันมืดมนไปหมดสิ้นแล้ว

เหลือแค่นาง... ที่จะต้องเดินต่อไป พร้อมกับความทรงจำในอดีตและขุมทรัพย์ที่ซ่อนเร้นอยู่บนแผ่นดินอันกว้างใหญ่

ชีวิตนี้จะทำอะไรต่อไปดีหนอ?

นาง... ไม่ค่อยจะโลภเสียด้วยสิ

______________________________________

เรื่อง ถังหงฮวา ดอกไม้โลหิตข้ามภพ เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาโดยใช้จินตนาการ ไม่มีการอ้างอิงสถานที่จริงหรือต้องการพาดพิงบุคคลใด

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ค่าเงินในยุทธภพ (อดีต) เป็นระบบตำลึง-อีแปะ

(1000 อีแปะ = 1 ตำลึงเงิน )

(10 ตำลึงเงิน = 1 ตำลึงทอง)

ค่าเงินในโลกปัจจุบัน เป็นระบบหยวน

(หนึ่งตำลึงทองจากอดีตมีมูลค่าประมาณ 25,000 หยวน)

โลกในนิยายเป็นเหมือนโลกคู่ขนาน คล้ายคลึงกันแต่ชื่อเรียกแตกต่างกันบ้าง ใช้จินตนาการจากคำอธิบายแวดล้อมนะครับ

ระบบเวลาและน้ำหนัก มีการแทนค่าเป็นระบบเมตริก

การวัดพื้นที่ทำกินของคนเฒ่าคนแก่ยังเรียกเป็นแบบหมู่ (ไร่จีน) ขนาดประมาณ 666.67 ตารางเมตรในระบบเมตริก

นิยายเรื่องที่ 4 ของปลาวาฬเองครับ

ยังแนวจีนเหมือนเรื่องที่สามแต่เปลี่ยนรสชาติหน่อย

ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ :D