HIGHLIGHT

.............................................................

"พงศ์พัฒน์....ตระกูลผู้ดีเก่า หึ มีแต่เปลือก หมดหนทางถึงขึ้นเอาลูกมาเสนอขาย น่าสมเพชจริง ๆ"

"โยนเศษเงินให้นิดหน่อย แต่ยกระดับปณชัยได้....ก็ถือว่าน่าสนใจ"

"ปณชัยของเรายิ่งใหญ่ทำไมต้องลดตัวไปเกี่ยวดองกับตระกูลที่มีแต่เปลือกแบบนั้น"

"หึ...ต่อหน้าคนพวกนั้นก็ก้มหัวให้แกแต่ลับหลังมันก็พูดกันสนุกปากว่าปณชัยของเรามาจากชาติกำเนิดที่ต้อยต่ำ"

"แล้วทำไมป๊าต้องแคร์พวกมันด้วย พวกมันก็เป็นแค่หมาที่ทำได้แค่เห่า"

"แกไม่แคร์แต่ฉันแคร์! ไอ้พวกผู้ดีนี่แหละตัวดี พวกมันชอบมองว่าพ่อค้าอย่างเราเป็นคนต้อยต่ำ ฉันยังจำคำที่พวกมันเคยดูถูกฉันได้.....มาวันนี้พวกมันคลานเข่าเข้ามาหาถึงที่ ฉันจะปล่อยเรื่องดี ๆ แบบนี้ให้ผ่านไปเฉย ๆ ได้ยังไง"

"แต่ผมเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด...งอมืองอเท้าทำตัวเหมือนปลิงคิดแต่จะสูบเลือดสูบเนื้อจากคนอื่นแค่คิดว่าต้องแต่งกับคนแบบนี้ผมก็รู้สึกสะอิดสะเอียนจนอยากจะอ้วก"

"หึ...ฉันก็ไม่ได้บอกให้แกรักมันนิ"

......................................................

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน อาจมีความไม่สมเหตุสมผลในการกระทำของตัวละคร

กรุณาคอมเมนต์อย่างสร้างสรรค์หากไม่ชอบเส้นเรื่องหรือภาษาที่เราใช้ รบกวนหายไปเงียบ ๆ 

...ด้วยความเคารพนักอ่านทุกท่าน...