เรื่องราวความรักเกี่ยวพันระหว่างภพชาติของ

แป้ง ปณิสรา  เชรษฐากร คุณหมอสาววัย 27 ปี ผู้เกิดมามีสิ่งพิเศษมองเห็นสิ่งลี้ลับตั้งแต่อายุหกขวบ

ศา ฐานิศา   สหกุลวัตร หญิงสาววัย25ปีได้รับอุบัติเหตุทางรถยนต์จนกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา

​

💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓

"ชาตินี้รักเรามิอาจสมหวังดั่งใจหมาย เกิดชาติหน้าอีกกี่ภพชาติใด ข้าขอเป็นนางในดวงใจของพี่ตลอดกาล

         รักคุณพี่สรา

                          นิศา"

น้ำตามากมายร่วงพรูไหลอาบใบหน้าสวยเมื่อได้อ่านจดหมายสั่งลาของร่างที่นอนสงบนิ่งไร้ลมหายใจ เสียงร่ำไห้สะอึกสะอื้นดังไปทั่วเรือนหลังใหญ่ของท่านเจ้าคุณมานพ เสียงบ่นพร่ำรำพันตัดพ้อของคุณหญิงทัศนา

"แม่ศาทำไมถึงได้คิดสั้นแบบนี้ ฮือ ถ้ารู้ว่าเจ้าจะจากแม่ไปเพียงเพราะเรื่องนี้ แม่จักไม่บังคับเจ้าให้ออกเรือนไปกับใครทั้งนั้น ฮืออ"

สราเก็บกลั้นก้อนสะอื้นลงในอก หัวใจแทบแหลกสลายไปกับร่างไร้วิญญาณ ที่เลือกหนทางทิ้งทุกอย่างเอาไว้เบื้องหลัง ใบหน้าอาบน้ำตาเงยขึ้นมามองบิดามารดาของคนที่จากไป

"ท่านลุงท่านป้า หลานขอทำสิ่งหนึ่งกับน้องเป็นครั้งสุดท้ายได้หรือไม่เจ้าคะ"

เจ้าคุณมานพ รีบพยักหน้าอนุญาตทันที

"แม่สราอยากจะทำสิ่งใดเป็นการสั่งลาน้องก็จงทำเถิด ลุงขอโทษที่ขัดขวางความรักของพวกเจ้า ขอโทษจริงๆ"

น้ำเสียงสั่นเครือบ่งบอกถึงความเสียใจมากมายเมื่อลูกสาวผู้เป็นที่รักเลือกที่จะจากไปแบบนี้

"ขอบพระคุณท่านลุงเจ้าค่ะ"

สราปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด ดึงเอาถุงผ้าสีทองอันเล็กออกมาจากชายพก และนำเอาของสำคัญที่เคยตระเตรียมเอาไว้หวังจะมอบให้เป็นของขวัญครบรอบวันเกิด20ปีของคนรักอีกเพียงไม่กี่วัน แต่ตอนนี้วันนั้นคงไม่มีอีกแล้ว มืออุ่นยื่นไปคว้ามือบางขาวซีดเย็นเฉียบขึ้นมา ก่อนจะค่อยๆสวมแหวนทองวงเล็กประดับเม็ดทับทิมรูปหัวใจสีแดงที่สั่งทำเป็นพิเศษเข้ากับนิ้วนางซ้ายของร่างไร้วิญญาณ น้ำตาแห่งความเจ็บปวดเสียใจยังไหลออกมาไม่ขาดสาย ก่อนที่เธอจะหยิบเอาแหวนอีกวงที่ทำมาคู่กันประดับด้วยพลอยสีน้ำเงินสวมเข้าที่นิ้วนางซ้ายของตัวเอง มืออุ่นกอบกุมมืออีกคนเอาไว้ยกขึ้นมาประทับที่อกด้านซ้าย ก่อนจะหลับตาตั้งจิตอธิษฐานแน่วแน่

"ไม่ว่าจะเกิดอีกกี่ภพชาติใด พี่ก็จะมีใจรักแค่เจ้าเพียงคนเดียว ขอให้แหวนแทนใจสองวงนี้เป็นสิ่งนำพาให้เราสองคนได้เจอได้รักกันในทุกชาติไป และไม่ว่าจะเกิดในเพศไหนก็ขออย่าได้มีอุปสรรคมาขัดขวางความรักของเราได้ พี่รักเจ้านิศาของพี่"

เฮือก!

ร่างบางสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก ฝัน ฝันเรื่องเดิมเป็นเรื่องเป็นราวอย่างกับความจริง ปณิสรายกมือขึ้นกุมอกซ้ายที่คล้ายเจ็บปวดทรมานเหมือนว่าสิ่งที่เห็นในความฝันคือเรื่องราวของตัวเอง ความเย็นที่รู้สึกตรงข้างแก้มจนต้องเอามือปาดเช็ด นี่เธอร้องไห้เหรอเนี่ย ว่าที่คุณหมอคนสวยพึมพำก่อนจะถอนหายใจเล็กๆออกมาในความมืด หลายครั้งแล้วที่เธอฝันแบบนี้แล้วก็ฝันชนิดเป็นเรื่องราวต่อเนื่องกันมา และเหมือนว่าครั้งนี้จะเป็นภาพที่แสนหดหู่เจ็บปวดในใจแปลกๆ แต่ที่น่าแปลกยิ่งกว่าก็คือผู้หญิงที่ชื่อสรานั่นหน้าตาช่างเหมือนกันกับเธอราวกับฝาแฝด แต่แม่น้องน้อยหน้าหวานที่ช่างมีวาจาออดอ้อนฉอเลาะกับคนเป็นพี่นี่สิ เป็นใครกัน ภาพแหวนสองวงที่ติดตาอย่างชัดเจนทำให้หัวคิ้วสวยขมวดมุ่นครุ่นคิด มันจะมีอยู่จริงหรือเปล่านะ แหวนรักแทนใจที่จะผูกใจคนสองคนให้กลับมารักกันได้ทุกชาติแบบนั้น

💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓

 **นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาจะสื่อสารไปในทางที่ไม่ดี เนื้อหาในนิยายอาจมีหลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อส่วนบุคคล ทั้งเรื่อง บาปบุญกรรมทั้งหลาย ขอให้ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการเสพ หากว่าสิ่งใดที่ดีมีประโยชน์สามารถนำไปเป็นสิ่งเตือนจิตใจได้ ผู้เขียนก็ขออนุโมทนาจิตอันเป็นกุศลนั้นด้วยค่ะ🙏 

หมายเหตุ: ส่วนที่ใช้ตัวหนังสือเอียง คือเป็นการเล่าเรื่องของอดีตชาตินะคะ ถ้าฉากปัจจุบันจะใช้ตัวหนังสือปกติ

ฝากติดตามผลงานหากชอบก็อย่าลืมกดเรตติ้งหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ นิยายของไรท์ไม่มีดราม่า แต่ถ้าคุณจะเสียน้ำตานั่นคือน้ำตาของความซาบซึ้งตื้นตันนะคะ😂 สโลแกนยังเหมือนเดิม โรแมนติกไร่อ้อยค่ะ

     รักมากมาย Loveagain😘 

​

          #รอยรักสลักใจ  Loveagain

นิยายมีฉบับอีบุ๊กแล้วนะคะ นักเขียนลงในเวบนี้เพียง 70% เท่านั้น เนื่องจากติดเรื่องราคาเหรียญกับราคาอีบุ๊กที่วางขายไม่เท่ากัน นักอ่านสามารถอ่านเนื้อหาเต็มได้ใน meb e-book

​