เด็กสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า เธอรู้สึกสับสนอย่างมาก เธอยังจำความรู้สึกแว๊บหนึ่งได้ดี นั้นคือตอนที่เธอถูกรถสิบล้อพุ่งชน ก่อนภาพทั้งหมดจะมืดดับลง

เธอหันไปด้านข้างพบว่ามีหญิงวัยกลางคนผู้หนึ่งกำลังนั่งจับมือของเธอเอาไว้ หัวของผู้หญิงคนนั้นซบอยู่บนเตียงโดยตัวนั่งลงกับพื้น

"ที่นี่มันที่ไหนกัน? ไม่น่าใช่โรงพยาบาล?!" เสียงอันแผ่วเบาของเด็กสาวเอ่ยในลำคอ

ทันใดนั้นหญิงวัยกลางคนก็สะดุ้งตื่นขึ้นทันที "ผู่เยว่!! เจ้าฟื้นแล้ว!!" นางรีบสวมกอดเด็กสาว พลางร่ำไห้ออกมา

แต่แล้วความทรงจำของเจ้าของร่างสายหนึ่งก็วิ่งแว๊บเข้าสมอง ตอนนี้เด็กสาวเกิดความสับสนกับตัวเองว่าเธอคือใครกันแน่ กอหญ้า? หรือผู่เยว่?

ทันทีที่ความทรงจำทั้งหมดก็พุ่งเข้าปะทุกัน ความเจ็บปวดเต้นวูบวาบอยู่ในหัว เด็กสาวลุกขึ้นนั่งพร้อมกับเอามือกุมหัวไว้แน่น

"โอ๊ย!!" เด็กสาวร้องโอดครวญ

"ผู่เยว่! ลูกเป็นอะไร?!" เสียงหญิงวัยกลางคนเอ่ยถามด้วยความตกใจ

ทันใดนั้นความเจ็บปวดทั้งหมดก็พลันหายไป ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอเคยชื่อกอหญ้า อายุ22 ปีพึ่งจบด้านเกษตรมาหมาดๆ แต่ก็ต้องตกตายเสียก่อน ในที่สุดวิญญาณของเธอก็เข้ามาผสานกับวิญญาณของเด็กที่ชื่อว่าผู่เยว่ที่กำลังป่วยตาย

เด็กสาวที่ชื่อว่าผู่เยว่ มีอายุ12 ปี ครอบครัวของเธอประกอบไปด้วย พ่อ แม่ และน้องชายหนึ่งคน

ซึ่งครอบครัวของผู่เยว่นั่นอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่มีนามว่าหมู่บ้านป่าไผ่