“หนีใครมาครับ ผมช่วยเคลียร์ได้นะ”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ แค่คุณปล่อยฉันก็พอ” เขาละมือออกจากเอวเธออย่างเสียดาย พร้อมส่งสายตาเรียกลูกน้องคนสนิทมายืนประกบข้าง

“บอกผมมาครับใครกลั่นแกล้งคุณ ผมจะให้เขาสองคนไปจัดการเอง”

“ไม่มีใครรังแกฉันหรอกค่ะ ฉันแค่อยากกลับบ้าน”

“ผมขออนุญาตไปส่งได้ไหมครับ” ก่อนที่หัวใจขวัญข้าวจะเตลิดให้กับคนตรงหน้า เอวบางของเธอก็ถูกรวบกอดเต็มแรง

------------

“คุณต้องขอบคุณผมที่ช่วยชีวิตคุณเอาไว้นะ”

“พาข้าวออกไปจากที่นี่ได้ไหมคะ”

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับ”

“ขอบคุณนะคะคุณเหม” ผู้มีพระคุณจอมปลอมยิ้มกริ่ม เขาไม่ได้ช่วยขวัญข้าวมาจากปากจระเข้ เขาเป็นแค่เสือที่มาลากเหยื่อของตัวเองคืน

“เรามีเรื่องต้องคุยกันอยู่ใช่ไหมข้าว คุณจะยอมคุยกับผมได้ไหม” อาจเป็นเพราะน้ำเสียงแสนสุภาพหรือการแต่งกายที่ดูเป็นผู้เป็นคนของเหมราช จึงทำให้ขวัญข้าวที่ตัดสินใจโยนข้อเสนอทิ้งไปแล้ว คิดหยิบยกมันขึ้นมาพิจารณาใหม่อีกหน