ถ้าวันวานเขาไม่ตัดสินใจผิดพลาด ไม่เห็นแก่ตัวคงไม่สูญเสียช่วงเวลามีค่าระหว่างตัวเองกับลูกชายตัวน้อยตลอดเวลาหลายปี และคงไม่ต้องเทียวไล้เทียวขื่อตามง้อแม่ของลูกที่ตั้งกำแพงสูงตราหน้าว่าเขาเป็นคนใจไม้ไส้ระกำที่อยากผลักไสออกไปจากชีวิต แต่มีหรือที่หนนี้นนทิภัคจะยอม ใกล้ตัวแล้วย่อมต้องคว้าหัวใจ ‘กลับคืนมา’ ให้จงได้

------------------------------------------

ชายหนุ่มหลุบตาแน่น ขนาดไม่ได้เป็นอะไรกันแค่ท่าทางดุๆ กับสายตาคมกริบของนารดายังทำใจเขาเหี่ยวแฟบ ถ้าอยู่ในสถานะเมีย ชายหนุ่มคงกลัวจนหัวหด

“คุณนี่เหลวไหลชะมัด”

“เหลวไหลคืออะไรฮะแม่” ตาน่านสวนขึ้นทันควันตามประสาเด็กขี้สงสัย เอาเข้าไปไอ้ลูกชายแค่นี้พ่อก็สำนึกผิดจะแย่อยู่แล้ว

“เหลวไหลคือตัวอย่างของผู้ใหญ่ทำตัวผิดนัดผิดเวลาจ้ะ ไม่สมควรเอาเยี่ยงอย่าง”

คำตอบนั้นคล้ายกับการขุดหลุมฝังเขาอย่างไรอย่างนั้น

“หือออ” ตาน่านทำตาโตแล้วสั่นหน้าดิก

“พ่อทำตัวไม่น่ารัก”