ณ ป่ายางแห่งนึง

เวลา 6.00 น.
กริ่ง~~กริ่ง~~~ กริ่ง~~กริ่-ผลัก!!!!!!
เสียงนาฬิกาปลุกที่ส่งเสียงดังปลุกชายหนุ่มที่หน้าตาผมรุงรังที่ทุบนาฬิกาปลุกอย่างแรงจ
"เฮ้อ~~ใครมันเป็นคนตั้งนาฬิกาปลุกว่ะ"???
ชายคนนั้นก็นอนหลับบนเตียงต่อจนเลยเวลาช่วงครู่นึงและเขาก็ลุกขึ้นอย่างเร็ว
"ไอเวรเอ้ย ลืมไปว่าต้องไปเคลียร์ต้นไม้ที่ขว้างถนนทางผ่านบ้านอีกและอีกอย่างวันนี้เกมกาชาที่ดองเพรชมานานถึงเวลาได้สุ่ม!"???
ชายคนนั้นได้ลุกขึ้นเคลียร์ทุกอย่างรีบแต่งตัวหยิบขวานและเลื่อยเดินอกจากบ้านไปจุดถนนอีกฝั่งนึง
.
.
.
.
.
.
"เอาล่ะ ต้นไม้ขวางทาง 3 ต้น และต้นไม้ที่ใหญ่และไม้หนา เฮ้อ~วันนี้เหนืออีกแล้ว"ชายคนนั้นได้
เริ่มตัดต้นเป็นขนาดเล็กให้สามารถแบกได้ง่ายสำหรับการเอาออก
3 ชั่วโมงต่อมา
"เอาล่ะ ท่อนสุดท้าย"???
ชายคนนั้นแบกท่อนไม้สุดท้ายวางเรียงกันเป็นระเบียบที่ข้างถนน
"เอาล่ะเคลียร์เสร็จแล้ว ถึงเวลาพัก"???
ชายคนนั้นได้นอนตรงพื้นหญ้าที่มีต้นไม้อยู่ข้างบนหัว
"เอาล่ะ.....ถึงเวลาแห่งเกลือแห่งโชคชะตา"???
ชายคนนั้นได้จ้องมองโทรศัพท์ที่มี4เกมที่กำลังสุ่ม
.
.
.
.
.
.
หลักจากสุ่ม
"เกลือ!!!!!!!!ไม่ใช่เกลือธรรมดา แต่นี้มันทะเลเกลือชัดๆ!!!!"???
ชายคนนั้นหัวเสียอย่างมากที่สุ่มกาชาได้เกลือ
"ให้ตายสิ ฟามเพชรตั้งนานเฮ้อช่าวเหอะ"???
ชายเดินกลับบ้านแล้วมาเก้าอี้ไม้และมองไปทั่ว
"เฮ้อ ชีวิตฉันก็มีแค่นี้ล่ะน่า~ กรีดยางไปเรื่อยชีวิตน่าเบื่อหน่าย ถ้าได้ไปโลกพวกอนิเมะ เกม ก็ดีเหมือนกันน่า~"???
'คำขอของเจ้าสมหวังไอหนู'????
และแล้วชายหนุ่มคนนั้นก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย