"หย่าจริงปะ" เดินเข้าไปนั่งบนโซฟาตัวข้างกัน อากัปกิริยาลิงโลดของเขาฉายชัดอย่างเปิดเผย

"จริงสิ เห็นพี่เป็นแบบนี้แล้วสงสารอะ เน่เข้าใจนะเพราะรู้ว่าสภาพของตัวเองตอนนี้เป็นแบบไหน ไม่มีอะไรปลุกเร้าพี่ได้เลยสักอย่าง พี่ยังหนุ่มยังแน่น ตระเวนหากินไม่เลือกแบบนี้ต่อไปน่ะดีแล้ว" ไม่ใช่อะไรหรอก นอกจากสงสารเขาเธอยังสงสารตัวเอง จะมีชู้ก็มีไม่ได้ จึงต้องหย่ากับเขาก่อนแล้วหลังจากนั้นเธอจะกลับมาเจิดจรัสอีกครั้ง จับตัวเองใส่ตะกร้าล้างน้ำแล้วหาผัวใหม่ซะ!

หางตาคมกริบกระตุกสองที เขาไม่ได้ถูกหลอกด่าอยู่ใช่ไหม?

"แล้วจะหย่ากันเมื่อไหร่ดี เร็วๆ นี้ปะ เดี๋ยวจะได้ประกาศขายบ้านหลังนี้เลย มองไปทางไหนแม่งมีแต่ภาพเธอ เพราะแบบนี้ถึงไม่อยากกลับบ้าน"

ไม่ใช่เพราะเป็นภาพแห่งความทรงจำแสนงดงามแต่กลับเป็นภาพที่ชวนให้เขาส่ายหน้า ที่ไหนมีภาพของเธอเขาไม่อยากพบเจอทั้งนั้น

ผู้หญิงฝันอยากจะมีสามีที่ดี แล้วคิดบ้างไหมว่าผู้ชายก็อยากมีภรรยาที่ดีเหมือนกัน

_____________

Page Facebook ผู้เขียน

บัวบูรพา

___________

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์

(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. ๒๕๕๘

ไม่อนุญาตให้คัดลอก ปลอมแปลง ดัดแปลง สแกนหนังสือ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดในเนื้อหา เพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์หรือทางอื่นทางใดก็ตาม รวมถึงภาพปกนิยายด้วยประการเดียวกันทั้งสิ้น

บัวบูรพา

_____________

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องอื่นของผู้เขียนเลยนะคะ เป็นเรื่องเดียวจบ ไม่มีเรื่องแยกใดๆ ทั้งนั้น ส่วนเนื้อเรื่องก็เป็นแบบคำโปรยด้านบนนู้นเลยยยยยยย

ได้เวลาหาผัวใหม่

ชอบจัง แบบว่าผัวเก่าดิ้นทุรนทุราย555555555

อย่าถามว่าคนไหนเป็นพระเอก ม่ายบอกกกกกกก