ข้าหลุดเข้ามาอยู่ในร่างของสตรีที่สามีมากภรรยา  วันๆต้องปะทะคารมกับอนุเหล่านั้นเป็นว่าเล่น ไม่เพียงเท่านั้น  ยังจะมีฮูหยินรองที่เป็นถึงองค์หญิงต่างเผ่า ที่แม่สามีรักแม่สามีหลงผู้นั้นอีกเล่า  แล้วศัลยแพทย์หญิงอย่างข้าต้องมาอดทน เพื่อเป็นกระโถนรองรับอารมณ์ของพวกท่านอย่างนั้นหรือ             ฝันไปเถิด...!!!

  หย่าขาดแล้วอย่างไร...หญิงหม้ายแล้วอย่างไร...

  ข้าไม่สนหรอก...หญิงหม้ายเช่นข้านี้แหละจะเป็นสตรีที่พวกเจ้าจะต้องอิจฉาที่สุดในแผ่นดิน

  แล้วเหตุใดบุรุษที่ได้ขึ้นชื่อว่าเกลียดชังข้าผู้นั้น ถึงได้มาคอยวนเวียนอยู่รอบตัวข้าอยู่ร่ำไปเล่า

  ท่านเกลียดข้าไม่ใช่หรือ  เหตุใดไม่ไปให้พ้นๆ

  "องค์ชายเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเราขอให้พระองค์จงลืมมันไปเสีย  พระองค์ไม่พูดหม่อมฉันไม่พูด   คนของพระองค์ไม่พูดเพียงเท่านี้ก็ไม่มีผู้ใดรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว"