คำโปรย. ต้นรัก เด็กชายต้นรัก สิริภัคร ไม่ได้เป็นดั่งที่ใครเขากล่าวว่า แม้เพศรองจะเป็นโอเมก้า แต่นั่นไม่ได้วัดความอ่อนแอของเขาได้เลย ต้นรักกัดฟันสู้มาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก พ่อแม่ทิ้งเขาไป มีแค่ยายเรือง ที่คอยเลี้ยงดู . “ยายเรืองจ๋า รักกลับมาแล้ว รักหิวข้าวไข่เจียวสูตรผงชูรสหมดถุงของยายจังเลยจ้ะ” นายต้นรัก วัยสิบแปดปีถอดรองเท้านักเรียนแล้ววิ่งไปหาผู้เป็นยายทันที ยายก็แก่มากแล้ว แต่อย่ามาปากกล้าว่ายายเรืองแก่เชียว บอกไว้ก่อน เพราะว่ายายเรืองน่ะ ถึงแม้จะแก่หนังเหี่ยว แต่ยังแข็งแรงพอที่จะวิ่งเอาสากเคาะหัวพวกเด็กแสบอยู่นะบอกเลย โดยเฉพาะหัวของไอ้รัก หลานตัวแสบนี่แหละ แล้วดูมันทัก ผู้ใดจะอยากทำให้เอ็งกินเล่าเจ้ารักนี่ “ผงชูรสข้าหมดแล้ว วันนี้เอ็งก็กินสูตรน้ำปลาหมดขวดไปก่อนแล้วกันนะเจ้ารัก” เขาว่ายายหลานเชื้อไม่ทิ้งแถว เห็นทีจะจริงนะนี่ เล่นซะเค็มคอไปหมดเลย “ไม่เอาจ้ะยาย กลัวผมร่วง แล้วไม่สวยเหมือนยายตอนเป็นสาวน้อยเอา” ผู้เป็นหลานสวมกอดยายของตนด้วยความรัก ถูไถใบหน้าไปกับเสื้อหมากกระแหล่งสุดแสนจะใส่สบายสไตล์เสื้อผ้าคนแก่ แถมยังนุ่มชุ่มชื่นหอมกรุ่นเพราะยายเรืองแอบใส่ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูดลงไปด้วยเวลาซักผ้า หอมจริงๆ หอมกลิ่นต้มยำ . . “คุณจ้ะ คุณลืมเงินทอนจ้ะ ทั้งหมดสามสิบบาท ทอนเจ็ดสิบจ้ะ” คนตัวเล็กวิ่งตามลูกค้าได้ทัน ก่อนที่อีกคนจะเดินจากไปเสียก่อน “ขอบใจเธอมากนะ ฉันชื่อท่านขุน ฝากท้องไว้กับเธอด้วยนะ ต้นรัก” . . “เด็กใสซื่อแบบนั้นเหรอจะจัดการคุณท่านขุนได้อยู่หมัด แบบนี้เห็นทีคงจะโดนหลอกมากระมัง อีกไม่นานคงจะโดนเขี่ยทิ้งแน่นอนเดี๊ยนคอมเฟิร์ม” “ระวังแหกโค้งด้วยนะจ๊ะ เพราะว่าต้นรักต้นนี้นะ ไม่ได้ใสซื่อแบบทุกคนคิด แซ่บกว่าต้นรักเห็นทีคงจะเป็นต้นพริกแล้วล่ะจ้ะ” *นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวโอเมก้าเวิร์สของนักเขียนมือสมัครเล่นครั้งแรกที่คิดและวางพล็อตเรื่องไว้ได้ เป็นแนวฟีลกู้ดนะคะ อ่านเอาขำ อ่านเอาฮา อ่านเอารัก อ่านเอาสามี อิอิ  *เรื่องนี้จะพาทุกคนปลูกต้นรักกัน ฝากด้วยนะคะ  จะแต่งคู่ขนานกับเรื่องล่าสุดค่ะ นิยายเรื่องนี้ลงเฉพาะวัน อังคาร พุธ ศุกร์ นะคะ  ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมแขนอ้อมตาอ้อมใจด้วยนะคะ