"อีกแล้วหรือค่ะ คนนี้ใครอีก" แม่น่ะแม่ รีนๆเหนื่อย..สงสัยต้องหาผู้ช่วยแล้วแหละ บ่อยเกิน...

ณ สนามบินนานาชาติเมืองA ..

"เมื่อไหร่จะออกมาเนี้ย" ...บ่นไม่ทันขาดคำก็เห็นคนที่ตนกำลังรออยู่ ลู่เชน..บุตรชายคนโตของตระกูลลู่ ลู่เชน แอนเดอร์สัน ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเธอ ..รอยยิ้มขี้เล่นที่น้อยคนจะได้เห็นแต่สำหรับเธอรอยยิ้มแบบนี้มันน่าหยิกเอวมาก ส่งมาแต่ไกล.." ช้ามากกก !!" "ก็เครื่องมันดีเลย์นิจะให้ทำไง ฉันไม่มีปีกจะบินกลับมา ช่วยไม่ได้".. คำตอบที่ยียวนกวนประสาท ตอบกลับมาแบบส่งๆทำให้คนที่รอมานานตาเขียวปัด..เป็นเรื่องปกติสำหรับพี่น้องสองคนนี้ไม่เจอกันมานานก็ยังทะเลาะกันเหมือนเดิม" ฉันไม่ไปส่งที่บ้านน่ะ" "ฉันจะไปส่งที่คอนโดแทน" เห้อ~~ นิ ! ยัยรีนๆ.. "เป็นอะไร..คนที่พึ่งจะถึง ถามขึ้นมา..คุณน้านัดบอดให้เธออีกแล้วเหรอ ฮาๆๆๆ"..ฮึ ตลกตายละ อย่าให้ถึงทีของนายน่ะฉันจะจุดพลุฉลองสามวันสามคืนเลยคอยดู.."กี่คนแล้วละคนที่พึ่งหัวเราะเสร็จถาม..เห้ออ ~~ถ้าหากรวมวันมะรืนนี้ก็สี่แล้วละ ไม่รู้คุณแม่ไปขุดหามาจากไหนแต่ละคน จิ๊ๆๆพูดได้คำเดียวว่า สุดๆ" ให้ฉันช่วยไหม" .."ช่วยยังไง "ก็...."ว่าแล้ว ก็หันมามองแบบยิ้มๆ.. จิ๊ๆๆ...ไม่น่าไว้ใจสุดๆ "ว่ามา ..ถ้าแผนดีเดี่ยวมีรางวัลให้" เมื่อได้ยินเช่นนั้น รอยยิ้มหวานแบบมีแผนการก็โผล่ขึ้นมาให้เธอได้เห็น..หึยๆๆน่าขนลุกกับรอยยิ้มแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ แต่เธอก็ไม่มีตัวเลือกที่ดีนัก.."พี่มีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง กำลังประสบปันหาคล้ายๆกันกับเธอ..บางทีพวกเธอสองคนอาจจะตกลงทำสันญาลับๆกันก็ได้แฟร์ทั้งสองฝ่าย..เป็นไง..อยากลองดูไหม เดียวพี่ติดต่อให้..ถึงยังไงพวกเธอสองคนก็มีปันหาคล้ายๆกันไม่ลองไม่รู้น่ะ..ว่าแล้วก็ยิ้มอย่างมีเลสใน..จิ๊ๆๆไม่น่าไว้ใจสุดๆแต่ก็เป็นแผนที่ดีมากแผนหนึ่งเหมือนกัน.."ว่าไง..อีกฝ่ายไม่ปล่อยให้มีโอกาสคิดนาน .."ถ้าตกลงพี่จะคุยกับเขาให้..พี่มั่นใจว่าฝั่งนู้นเขาจะตกลง..ว่าไงอยากลองไหม..