จินตนาการของนักเขียน

ไม่ชอบกดออก ชอบกดรักกดติดตามและฝากเพิ่มเข้าลิสต์ด้วยนะคะ คอมเม้นพูดคุยกันได้ค่ะ

ตอนแรกอาจจะงงหน่อยนะคะ แต่พออ่านตอนต่อไปอาจะเข้าใจเพิ่มขึ้นก็ได้ค่ะ

!!ห้ามก๊อปเนื้อหา!!

ในโลกนี้มีสามเผ่าพันธ์ที่ดำรงอยู่ เทพ มาร มนุษย์ นานนับหลายหมื่นปีกว่าสงครามระหว่างมารกับมนุษย์จะสิ้นสุดลง เทพยื่นไมตรีกับมนุษย์คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เผ่ามารแยกออกไปดำรงชีวิตตามวิถีของตนไม่ขอยุ่งเกี่ยวกันอีกแต่ทว่าเผ่ามนุษย์ทั้งหลายต่างหวาดระแวงว่าจะเกิดสงครามขึ้นอีก ทำให้เกิดสำนักผู้บำเพ็ญเพียรมากมายขึ้นความหวาดระแวงและความหวาดกลัวเกิดขึ้นในจิตใจท้ายที่สุดแล้วมันก็ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง สงครามระหว่างมนุษย์กับมาร...

ฉีเฟิงบุรุษรูปงามนักพรตหน้าใหม่ไฟแรงศิษย์เอกของสำนักบู๊ตึ้งฉายา 'หนึ่งในใต้หล้า' พลาดท่าให้กับปีศาจแมวเซาโดนลอบโจมตีจนทำให้สูญเสียดวงตาทั้งสองข้างหนำซ้ำกรรมซัดโดนโยนลงล่วนจังกั่งตกลงไปมิอ่านฟื้นคืน...

"นี่ข้ายังมิตายหรือ" ฉีเฟิง

"ใช่ เจ้ายังมิตาย" ???

"ท่านเป็นใครข้ามิอาจทราบ แต่ขอบคุณที่ช่วยเหลือขอรับ"

"ข้าไปช่วยเจ้าที่ไหนกัน"

"เอ๊ะ??"

"เจ้าล่วงลงมาจากฟ้าทับสามีข้าตาย"

เอ้า!! เวรเง้ย! เขาว่าอย่างลงลานและรู้สึกผิด "ข้ามิได้ตั้งใจให้เกิดเหตุเช่นนี้ ข้าโดนรอบทำร้ายจากปีศาจแมวเซาสูญเสียดวงตาทั้งสองข้างแถมถูกโยนลงมา" เมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบเขาจึงรีบพูดต่อ "ถ้าท่านมิเชื่อข้า ข้าสามารถยืนยันได้ด้วยดวงตาทั้งสองข้างที่มืดบอดนี้"

"ไม่ต้องพูดมากสามีข้าก็แก่มากแล้วเขาวิ่งหลบเจ้าไม่ทันหรอก อีกอย่างเขาป่วยออดๆแอดๆมานานนักอยู่ได้อีกไม่นานจะตายก่อนอีกสักวันสองวันคงไม่เป็นไร" น้ำเสียงอีกฝ่ายพูดแบบขอไปที เดี๋ยว! นี่คนรักคุณตายเชียวนะไม่เสียใจสักนิดเลยหรอ เยื่อใยละ? คะนึงหา? โกรธแค้น? ไม่มีเลยหรอ!?

"ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังคิดอะไร" อีกฝ่ายพูดกับเขาที่ตอนนี้กำลังนั่งพิงตั่งดวงตามีผ้าพันเอาไว้อยู่

"แต่เจ้ามิต้องคิดมากเพราะข้าได้สามีใหม่แล้ว.."

เล่อเซียนปีศาจกระต่ายอาศัยอยู่ในทุ่งหญ้ามาพันปีรู้สึกเบื่อหน่ายกับวงจรชีวิตเดิมๆ เลยเปลี่ยนเส้นทางสายอาชีพจากการกินและนอนหันมาจับตำราเเพทย์จนสุดท้ายกลายเป็นแพทย์อันดับต้นๆในดงกระต่ายของตน

เล่อเซียนเป็นพวกมุ่งมั่นจะทำอะไรย่อมทำให้สำเร็จและจดจ่ออยู่กับมันไปเรื่อยๆจนกว่าตนจะเบื่อเหตุนี้จึงทำให้เขาครองโสดโดดเดี่ยวมาเกือบห้าพันปี จนแม่กระต่ายและพ่อกระต่ายต่างก็กังวลว่าจะไม่ได้อุ้มหลานกันเป็นแน่ถ้าเขายังขึ้นคานอยู่แบบนี้ พ่อกับแม่เลยได้บอกกับเขาว่าจะจับเล่อเซียนใส่พานแล้วถวายให้กับราชากระต่ายเผ่าข้างๆ

เล่อเซียนได้ถูกจับแต่งงานกับราชาเผ่ากระต่ายข้างๆจริงแต่ทว่าสามวันต่อมาก็ได้เกิดเหตุการณ์ใหญ่ขึ้นราชาเผ่ากระต่ายได้ไล่เล่อเซียนออกมาจากวังนั่นเพราะตนมิอาจทนโดนเข็มทิ่มทุกคืนได้ พ่อกับแม่กังวลหนักเข้าไปอีกเขาจึงต้องบอกไปว่าภายในสามปีจะแต่งงานมีลูกมีหลานให้ท่านเอาไปอวดคุณป้าข้างบ้านเล่นให้ได้พวกท่านจึงโล่งใจ

ด้วยเหตุนี้เขาจึงเก็บข้าวของออกไปตามหารักแท้ของตนจนกระทั่งไปถึงล่วนจังกั่งสถานที่หลุมศพวิญญูชนของเหล่ามนุษย์และมาร เขาก็งงกับตัวเองเช่นกันเหตุใดจึงได้มาอยู่ในที่แห่งนี้จนเจอกับปีศาจตั๊กแตนป่าตัวใหญ่เท่ากำแพงบ้าน เจ้าตัวดูหิวโหยมากเมื่อเห็นเหยื่อจึงเตรียมพุ่งเข้ามาโจมตี เล่อเซียนที่ฝึกแค่วิชาแพทย์ตื่นขึ้นมาในดงกระต่ายไม่เคยเจอตั๊กแตนตัวใหญ่เช่นนี้มาก่อน ไม่ได้ตื่นกลัวแต่กลับตื่นเต้นสะงั้นเขาได้โพล่งออกไปว่า

"เจ้าจะรับข้าไปเป็นภรรยาหรือไม่!?"

ตั๊กแตนป่างง จากที่เตรียมพุ่งมากัดกระชากเจ้าตัวก็ได้แต่เอาขาหน้ามาชี้ตัวเอง

เล่อเซียนพยักหน้า "ข้ากำลังอยากได้สามี เจ้าช่วยมาเป็นสามีข้าได้หรือไม่" ตั๊กแตนป่าไม่สนใจอีกพุ่งเข้ามาโจมตีแต่ทว่ากลับมีก้อนสีดำตัว?ใหญ่ล่วงลงมาจากฟ้าทับตั๊กแตนป่าตายคาที่

เหตุการณ์ก็เป็นเช่นนี้เขาจึงได้สามีคนที่สาม? มา

ไม่เป๊ะศัพท์จีนไรท์เลยตัดปัญหาไม่ใช้บ้างบางครั้งนะคะ

มาร กับ ปีศาจไม่เหมือนกันนะคะ

ปีศาจถือว่าเป็นสิ่งมีชีวิตระดับล่าง เกิดจากสัตว์หรือว่าต้นไม้

มารเกิดจากเทพหรือมนุษย์ และถือว่าเป็นสิ่งมีชีวิตระดับสูงค่ะ

มีการใช้ศัพท์ของคนปัจจุบันเข้าไปในเนื้อหาเพื่อความอรรถรสนะคะ

นายเอกตามจีบพระเอกก่อนจ้า

คนอ่านอาจจะรู้สึกว่าตัวละครไร้เหตุผลฉากบางฉากดูแบบอิหยังวะ เพราะฉะนั้นแล้วจงคิดซะว่ามันเป็นสิ่งที่นักเขียนต้องการให้เป็นนะคะ

แจ้งการติดเหรียญNc (และอาจจะมีตอนพิเศษ)

เปิดให้อ่านฟรีสามวันค่ะ

มีการติดเหรียญอ่านล่วงหน้าแค่สามเหรียญไม่มีเพิ่มเหรียญค่ะ

เปิดให้อ่านฟรีสามวันแล้วจะติดเหรียญตามเวลาที่กำหนดไว้

เมื่อเริ่มติดเหรียญNc กับตอนพิเศษ ในช่วงสามวันแรกของการติดเหรียญไรท์จะติดแค่สามเหรียญเท่านั้น เมื่อติดเหรียญครบสามวันแรกแล้วจะเพิ่มราคาเป็นห้าเหรียญค่ะ

**ไม่มีสลับโพจ้า

ฉีเฟิงพระเอก x เล่อเซียนนายเอก

#ฉีเฟิงหมาน้อยกับคุณหมอของเขา