"ช่วยฉันด้วย ฉันจะไม่ไหวแล้ว" คนตัวเล็กส่งสายตาอ้อนวอนให้เขาเข้าไปสัมผัสตัวเธอ

"ดะเดี๋ยว ไม่สิต้องไม่เป็นแบบนี้" เขาที่ได้สติดึงมือที่กำลังจับอยู่ที่หน้าอกขนาดใหญ่ของคนแปลกหน้าอยู่

"อย่าหยุด เพราะถึงจะหยุดตอนนี้ก็คงหยุดไม่ได้แล้ว" เธอคลานขึ้นมานั่งบนตักของเขาพร้อมกับยกมือขึ้นโอบรอบคอเอาไว้ เขาก็แค่คนธรรมดาไม่ใช่หินใช่ปูนนะและแน่นอนว่าให้หยุดตอนนี้เขาก็ไม่หยุดแล้วเหมือนกัน หวังว่าพรุ่งนี้เช้าเขาจะไม่กลายเป็นไอ้โรคจิตไปหรอกนะ