*Disclaimer: นิยายเรื่องนี้ไม่มีบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่มีอยู่จริง ทั้งหมดเกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน ยุคสมัยและราชวงศ์ทั้งหมดในนิยายเล่มนี้ไม่มีอยู่จริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

TRIGGER WARNING/content warning:

- KIDNAPPING ลักพาตัว

- VILOENCE มีการใช้ความรุนแรง (ทางร่างกาย เช่นการต่อสู้ ทำร้ายร่างกาย ไม่ใช่การใช้ความรุนแรงทางเพศ)

- ฺBLOOD AND GORE มีการบรรยายถึงเลือด การบาดเจ็บ

คำเตือนที่ขึ้นเตือนไว้เป็นสิ่งที่อาจเกิดได้ อาจไม่เกิดขึ้นกับตัวเอก อาจเป็นฉากบรรยายหรือเป็นแค่การกล่าวถึงซึ่งบางส่วนอาจมีผลกระทบต่อนักอ่านบางท่าน จึงแจ้งเตือนเอาไว้ล่วงหน้าเพื่อให้นักอ่านสามารถคัดกรองนิยายที่มีความเหมาะสมกับนักอ่านค่ะ อาจจมีการเพิ่มลดระหว่างที่อัพนะคะ

**มีเนื้อหาทางเพศ (ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นของหมูน้อยอาจจะมีมากกว่าพอสมควร จึงขออนุญาตเรียนไว้ให้ทราบเพื่อประกอบการตัดสินใจในการอ่านค่ะ ขอความกรุณานักอ่านทุกท่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ)

*นิยายที่ลงในช่วงแรกจะเป็น Draft แรกที่มีคำผิดและเนื้อหาที่อาจแตกต่างไปจากฉบับนิยายนะคะ หลังจากที่พิสูจน์อักษรเสร็จหมูน้อยจะทยอยลงแบบที่แก้คำผิดแล้วให้เหมือนทุกเรื่องที่ผ่านมานะคะ

วิราวินทร์คิดอยู่เสมอว่าการเป็นตัวประกันนั้นไม่ควรที่จะมีหน้าที่ใดมากไปกว่าการนั่งอยู่เฉยๆเพื่อรอความช่วยเหลือ

ใครจะติดว่าตั้งแต่เขาถูกมาเฟียหนุ่มลักพาตัวมายังประเทศที่เขาไม่รู้จักนี้ เขาจะต้องรับภาระงานที่ไม่ได้อยู่ในขอบข่ายการทำงานของตัวเองเช่นนี้

ทั้งโพสต์ท่าถ่ายรูป

ทั้งโทรไปข่มขู่พ่อตัวเองเพื่อเรียกค่าไถ่

ทั้งยังต้องคอยเตือน คาเดน พ่อมาเฟียหน้าซื่อตาใสไม่ให้เผลอหลุดบอกข้อมูลอะไรที่ทำให้อีกฝ่ายต้องเดือดร้อนให้เขาฟัง

ไหนจะต้องมาคอยบอกตัวเองไม่ให้หน้ามืดเผลอเอาเปรียบมาเฟียหนุ่มทั้งที่เขาเป็นฝ่ายถูกล่ามกุญแจมือเอาไว้กับหัวเตียงแบบนี้

ค่าไถ่ร้อยล้านอะไรนั้น ไม่คุ้มค่าเหนื่อยของเขาเลยสักนิด

อัพนิยายทุก จันทร์ พฤหัสบดี 8:00น.

เริ่ม: 16 ธ.ค.64

จบ: