“แค่กๆๆ   ปล่อย”

“ให้เธอทานยาไปแล้วกัน  เดี๋ยวก็คงหายอย่างที่ฝนบอกนั้นแหละ”

“หึ  รินคิดไม่ผิดว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้”

“….”

“เธอนี่ก็ตอแหลเก่งดีนิ  ส่วนคุณก็โง่เชื่อไปซะทุกอย่าง”

    เพี๊ยะ!!    เธอเอ่ยไม่ทันจบประโยคมือหนาก็ฟาดลงไปบนแก้มขาวของเธอจนเป็นรอยแดงตามนิ้วมือขึ้นก่อนที่มือหนานั้นจะบีบลงบนคอเล็กของเธออย่างจัง

“เธอมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน!!”

“แค่กๆๆ  ปล่อย”

“เธอคิดว่าเธอวิเศษมาจากไหน!!”