เพราะชีวิตรัก 14 ปีพังลงจากการถูกหักหลัง ในวันที่อายุเหยียบเลขสาม

‘พาพร’ จึงตัดสินใจรับข้อเสนอแต่งงานของ ‘เพื่อน’ ด้วยความจำเป็น

“ห้าแสน ถ้าโสนตกลง เราจะให้พ่อกับแม่ไปบินสู่ขอทันที”

ตอนที่รับสายจากเพื่อน พาพรยังเข้าใจว่าเขาเพียงยั่วเย้าเช่นในอดีต

ทว่าเพียงเปิดปากสนทนา ยังไม่ทันถามไถ่สิ่งใด ผู้ชายคนนั้นก็โพล่งจำนวนสินสอดออกมาทันที 

“เราพอมีเงินเก็บเล็กน้อย ถ้าพ่อแม่ของโสนอยากได้เพิ่ม 

เดี๋ยวเราขอที่ดินแม่ไปจำนองก่อน มีค่อยไปไถ่มาคืนท่าน”

นั่น… นั่นไม่ใช่ความกังวลของเธอเสียหน่อย!

พาพรอ้าปากพะงาบๆ ทั้งตกใจ ทั้งมึนงง ไม่ทันได้ตอบคำใด

อีกฝ่ายก็ถอนหายใจเอ่ยต่อ

“เราลำบากใจที่ต้องขอให้ช่วย แต่เราไม่มีทางออกอื่นแล้ว แต่งงานกันนะ…”