เหมยฮวา เป็นคนตั้งใจเรียนมากๆ เพื่อจะหางานที่ดีทำ ถึงไม่แฟน แต่มีเพียงสนิทเพียงคนเดียวคือ หลินหลิน ซึ่งทั้งสองถ้ามีเวลาว่างเพื่อผ่อนคลายสมอง มักชอบไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ ที่สำคัญที่สุดที่ทั้งสองคนชอบทำมากที่สุดคือการอ่านนิยายและดูซีรี่ย์ ทั้งจีนและเกาหลี โดยเฉพาะเกี่ยวกับการระลึกชาติหรือการย้อนกับไปในอดีต แล้วมานั่งวิเคราะห์กันต่างๆนานา ด้วยความสนุกปาก พร้อมขำกันไป
จนกระทั่งวันประกาศผลสอบออก ทั้งคู่ได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง เพื่อเป็นการฉลองจึงต้องไปหาซื้อของมากินกันก่อน รอพ่อแม่และครอบครัวมาถึงค่อยออกไปร้านอาหารฉลองกันอีกรอบ หลินหลินเลยชวนเหมยฮวา ไปเดินเล่นแถวตลาดที่มีคนเอาของมาปูขายกัน ซึ่งมีหลากหลายชนิดทั้งของกิน ของใช้ ของสวยงาม รวมถึงของโบราณ แต่เมื่อเดินมาถึงซอยเล็กๆซอยหนึ่งกลับเห็นคนมุงดูอะไรบางอย่าง หลินหลินด้วยความอยากรู้จึงเข้าไปดูโดยดึงเหมยฮวาไปด้วย ทั้งคู่จึงเห็นคนกำลังกราบไหว้หรือทำพิธีอะไรสักอย่างใกล้ๆต้นไม้แต่ดูไม่ออกว่าต้นอะไร
เหมยฮวากับหลินหลิน มองหน้ากันแล้วก็ขำๆกัน จนมีป้าวัยกลางคนพูดว่า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะ ที่นี้ศักดิ์สิทธิ์มากจริงๆนะ ไม่เชื่อลองขอดูสิ!!
หลินหลินก็เลยแซวเหมยฮวาไปว่า
"เหมยฮวาถ้าขออะไรได้ จะขออะไร"
เหมยฮวาจึงแซวหลินหลินกลับว่า
"ก็คงต้องหาคู่ให้เธอก่อนแล้วล่ะ เรียนคนแก่แฟนยังไม่มีสักคน"
หลินหลินจึงพูดว่า
"ว่าแต่คนอื่นตัวเองหาให้ก่อนเหอะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า " หัวเราะเสียงดังมากจนคนหันมามองหลินหลินกันเป็นตาเดียว สายตาจ้องมองด้วยความขุ่นข้องใจ หลินหลินเลยยิ้มแห้งๆแล้วก้มขอโทษแก้เก้อไป
เหมยฮวาเห็นแบบนั้นก็กลั้นขำจนท้องแข็ง
หลินหลินด้วยความโมโหเลยบ่นพึมพำให้เหมยฮวาได้ยินเพียงคนเดียวว่า"จะศักดิ์สิทธิ์ขนาดไหนเชียว แน่จริง ก็ขอให้ส่งแฟนแบบหล่อขาว สูงล่ำกำยำ ฉลาด เก่ง รวยระเบิด ใครเห็นต้องหลงรักหัวปักหัวปำ แต่ต้องรักฉันคนเดียวแบบ พระเอกในซีรีย์มาให้สักคนสิ แล้วจะเชื่อแบบสนิทใจแถมจะพามาแก้ผ้านำโชว์ด้วย ชิชิ"
เหมยฮวาได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะหึๆแล้วพูดต่อว่า
"ถ้างั้นฉันขอเพิ่มเติมต่อจากเธอเป็นแนวย้อนยุค มาในแนวตบจูบตบจูบด้วยเลยดีม่ะ" ทั้งสองก็มองหน้ากันแล้วขำชอบใจกันใหญ่
หลินหลินเลยบอกเหมยฮวาว่า วันนี้ซื้อนิยายแนวย้อนยุคมาเพิ่มอีกหลายเล่ม เดี๋ยวกลับถึงห้องไปอ่านเพ้อฝันถึงพระเอกกันต่อ
แต่จากคำพูดพวกนั้น หารู้ไม่ว่ามันมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของพวกเธอตลอดกาลนั่นคือ ความตาย เพราะทั้งสองมั่วแต่คุยมั่วแต่หัวเราะจนไม่ได้ดูทางว่า เพราะข้างหน้ามีเหตุรถชนกันเกี่ยวเอาสายไฟฟ้าแรงสูงขาดแล้วพื้นที่ยังมีน้ำชื้นแฉะอยู่ รอเจ้าหน้าที่เอาอุปกรณ์กั้น ซึ่งทั้งคู่ไม่ได้ฟังหรือมองอะไรเลย เดินจับมือกันเดินไปพร้อมกัน ทั้งคู่แค่ได้ยินเสียงของกันและกัน เพียงคำ โอ้ะ โอ้ะ แล้วภาพก็มืดไปหมด เหมือนมีคนปิดสวิตช์ไฟ
จนฟื้นขึ้นมากับสถานที่ที่แปลกหูแปลกตา ตกตะลึงขวัญเสียกับสิ่งแปลกใหม่ และที่แห่งนี้แหละที่จะทำให้ชีวิตต้องเจอกับเรื่องราวความเป็นความตาย เจ็บปวดทรมาน สุขทุกข์ และความรัก รวมทุกอย่างจนต้องจนจำไปตลอดชีวิตที่เหลืออยู่
ปล.ป้าเขาบอกแล้วว่า ศักดิ์สิทธิ์ หึหึ