“ง่าย” น้ำเสียงนิ่งเรียบที่พูดขึ้นทำให้หญิงสาวขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปมทำให้หญิงสาวต้องหันกลับมาเผชิญหน้ากับร่างสูง

“ว่าไงนะ” ของขวัญถามขึ้นอีกครั้งอย่างกล้าๆ กลัวๆ สายตาของเธอจดจ้องไปยังใบหน้าหล่อเหลาอย่างไม่ละสายตา

“เธอน่ะ…ง่ายหรือไง”

“นายหมายถึงเรื่องอะไร…”

“อย่าแอ๊บ”

“นี่! ฉันแค่ไม่เข้าใจที่นายพูดก็เลยถามนายอึนอะไร” ของขวัญเริ่มทำหน้าไม่สบอารมณ์กับคำพูดของฟ้าคราม หากเธอรู้ว่าเขาหมายถึงอะไรเธอก็ไม่ต้องหันหน้ามาเผชิญกับเขาแบบนี้

“ได้ฉันแล้วไม่คิดจะรับผิดชอบ?”