“ถามทำไมไม่ตอบ” หนูบัวได้แต่เงยหน้าขึ้นมามองร่างสูงที่ยืนคร่อมเธออยู่ แต่ไม่ได้พูดอะไรกลับมาสักคำ มือเล็กๆ พยายามยกขึ้นมาผลักอกแกร่งตรงหน้าให้หลีกไปแต่ทำเท่าไรก็ไม่สำเร็จ

“อาบน้ำหรือยัง” พายุใช้มือข้างหนึ่งรวบมือเรียวทั้งสองข้างของเธอกุมลงมาไว้ที่ตักบางก่อนจะเคลื่อนหน้าเข้าไปคลอเคลียกับคอระหงของร่างบางทันที

“อื้อ...พี่พายุทำอะไรคะ!” หนูบัวพยายามดิ้นขัดขืนส่ายหน้าไปมา พยายามกระชากมือบางออกจากมือหน้าที่ถูกกอบกุมอยู่รอมร่อแต่ก็ขยับออกไปไหนไม่ได้

“อาบเสร็จแล้วทำไม่เรียก” กลิ่นหอมสบู่อ่อนๆ ทำให้รู้ทันทีว่าเธออาบน้ำเสร็จแล้ว เขาละใบหน้าออกมาจากลำคอขาวแล้วปล่อยมือเธอออกจากการจับกุมก่อนจะเดินไปปิดน้ำที่ถูกเปิดทิ้งเอาไว้