ขอรีอัพนะคะ จะทำ challenge ตัวเอง

จะอัพทุกวันจนกว่านิยายเรื่องนี้จะจบ!

ภาคที่ 1 ราชันมังกรแห่งสายน้ำ

ขอบคุณทุกคอมเม้นและทุกกำลังใจนะคะ

ขอบคุณสำหรับคนที่ช่วยโดเนทด้วยค่ะ

ขอบคุณทุกหัวใจคนละดวงที่ทุกคนมอบให้

♥️

เรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซีจีนโบราณเป็นเรื่องราวของนายเอกผู้คลั่งรักอย่างถวายหัว

คำเตือน นายเอกมีความน้องสูงมาก ด้วยความที่น้องเป็นปลาซื่อๆ อย่าได้หวังไหวพริบหรือความแซ่บอะไรจากน้องมากมายถึงจะโดนท่านมังกรจับกินอยู่บ่อยๆ ก็ตาม...

*เน้นอ่านสบายๆ นะคะ

📌เรื่องนี้ไม่อิงประวัติศาสตร์ ไม่อิงความเชื่อใดๆ ทั้งสิ้น มันคือจินตนาการของใหม่เอง อย่าอ่านแล้วมาเครียดเลยนะคะ ใหม่แต่งนิยายทุกเรื่องเพื่อให้ทุกคนมีความสุขและสนุก ก่อนจะคอมเม้นอะไรบางอย่างโปรดคิดถึงใจเขา ใจเราด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ❤️

ปล.หากฉากไหนอ่านแล้วขัดใจหรือคิดว่ามันทำแบบนี้ไม่ได้นะให้คิดได้เลยค่ะว่ามันคือกฎเกณฑ์เฉพาะของโลกใบนี้ ไม่มีเหตุผลใดๆ รองรับ อย่าจดจำไปสอบก็พอค่ะ❤️

--INTRO--

ครั้งหนึ่งข้า ลู่หลินหยาง เคยเป็นถึงเซียนปลา ได้แต่คอยแอบเฝ้ามองคอยดูแลท่านจงอวิ่นหลิวอยู่ไกลๆ จนกระทั่งวันหนึ่งได้เกิดเรื่องขึ้น ทำให้จากเซียนปลากลับกลายเป็นเพียงแค่เจ้าปลาน้อย อีกทั้งยังซวยซ้ำซวยซ้อนจนถึงขั้นมีเหตุต้องไปเกิดใหม่ คราวนี้จากเจ้าปลาน้อยดันได้กลายเป็นเด็กน้อยขี้โรคในหมู่บ้านไปเสียได้

ถึงจะเกิดใหม่แต่ความทรงจำดันอยู่ครบ จากได้เคยเฝ้ามองทุกวันดันต้องเหินห่าง เจ้าปลาคลั่งรักอย่างลู่หลินถึงกลับกินไม่ได้นอนไม่หลับ ทว่าโชคชะตาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากนัก เมื่อสุดท้ายมหาเทพราชันมังกรอย่างจงอวิ่นหลิวได้ปรากฏกายขึ้นอีกครั้ง พร้อมมาเอ่ยพูดเรื่องน่าเขินอายจนลู่หลินถึงกับแสดงสีหน้าไม่ถูก!

"ข้ามาตามหาเจ้าปลาน้อยเมื่อสิบหกปีก่อน"

"เจ้าปลาน้อย? "

"อืม เพราะชายามังกรควรกลับวังธาราได้เสียที"

"วะ...วังธาราหรือ?"

"เจ้าปลาน้อย เจ้ารักษาข้าแล้วครั้งหนึ่งก็ต้องรักษาไปให้สุด เจ้าจะปล่อยข้าให้อยู่อย่างเจ็บปวดหรือ เจ้ารู้หรือเปล่าว่าตอนที่เจ้ารักษาข้านั้นมันมีผลข้างเคียง"

อะไรนะ? นี่ปลาอย่างข้าโง่หรือว่าโง่กันแน่ถึงได้ไม่เข้าใจวาจาของท่านราชันมังกรเอาเสียเลย! แต่ก็ช่างมันเถอะ หากผลข้างเคียงนั้นมันเกิดจากข้า ข้าก็ต้องกลับไปเพื่อรักษาท่านต่อสินะ...

ปักตัวใหญ่ เชื่อเถอะค่ะว่าสุขนิยม!

ติดต่อนักเขียนและส่ง FA

แฟนเพจ : ก็แค่นกอ้วนตัวหนึ่ง

อีเมล : [email protected]