*** ฟีลกู๊ดตลอดเรื่อง มีดราม่าเล็ก ๆน้อย ๆ ตามประสาผัวๆเมียๆ ไม่หนักหน่วงค่ะ ***

+++ ไรท์ขอเปลี่ยนแนวช่วงหนึ่งค่ะ ช่วงนี้ดราม่าไม่ไหวแล้ว +++

บุญแล้วทูนหัว มีผัวเป็นยาจก

[เทียนไท x นับก้าว]

"ถึงเทียนจะจน แต่เทียนก็จะไม่ปล่อยให้ก้าวต้องอดตายหรอก ถ้ามีใครต้องอดตายจริง ๆ เทียนจะเป็นคนนั้นเอง"

เมื่อนานแสนนาน น๊านนานมาแล้ว ฉันได้ถูกหมั้นหมายไว้กับเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นลูกเพื่อนของพ่อ ตอนเด็กเราก็เล่นกันตามปกตินั่นแหละ แต่พอโตขึ้นมา เราก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป จนฉันเรียนจบนั่นแหละ ถึงกลับมาที่บ้านอีกครั้ง....?

พอกลับมาบ้าน ฉันที่เป็นลูกสาวผู้ใหญ่ บ้านและสวยที่สุดในหมู่บ้านก็เหมือนดอกไม้ที่ผีเสื้อต่างพากันมาแย่งดอมดม โดยเฉพาะ 'ไอ้กล้า' ลูกกำนันแป๊ะนั่น มันมาตามจีบฉันไม่หยุด ชักดิ้นชักงอจะแต่งกับฉันให้ได้ ลากพ่อที่เป็นกำนัน ลากลุงที่เป็นนายอำเภอมากดดันบ้านฉันให้ยกฉันให้เขาให้ได้ พาลูกน้องบ้าๆบอๆมาเฝ้าฉันทุกวันกลัวฉันจะหนี

พ่อแม่ฉันก็เห็นดีเห็นงามด้วยสิ จนกระทั่งคืนหนึ่งพวกไอ้กล้าก็มาฉุดฉันระหว่างจะไปอาบน้ำ เชี่ยโอ๊ยยย นั่นแหละ... อย่า อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ดะเดี๋ยว ฉันแต่งให้ดีดีก็ได้ แต่อย่าฉุดฉันแบบนี้เลยนะจ๊ะ ฉันเลยรอดตัวมาได้

.... แต่มีเหรอฉันจะยอมแต่งกับมัน ถ้าจะแต่งกับมัน ไม่สู้แต่งกับเทียนดีกว่าเหรอ

ทำไมทุกคนถึงบังคับให้ฉันแต่งงานกับไอ้กล้าทั้งที่ฉันยังหมั้นอยู่กับเทียนน่ะเหรอ

เหอะ.....

ก็เพราะตอนนี้เขากลายเป็นยาจกไปแล้วน่ะสิ พ่อแม่มาตายจาก เหลือไว้แต่ที่ดิน ที่ดิน แล้วก็ที่ดิน กับลูกชายที่ทำอะไรไม่เป็นเลย

อ่า.... ตอนนี้เขากลายเป็นยาจกไปแล้ว สัญญาหมั้นหมายที่มีก็เหมือนไม่มีไปเลย ไม่ใช่แค่พ่อแม่หรอกที่ไม่อยากแต่งฉันให้เขา

ฉันก็ไม่อยากแต่งเหมือนกัน คนอะไร เป็นคู่หมั้นกันแท้ๆ ไม่เจอกันนานเป็นสิบปี พอกลับมาก็ไม่เห็นโผล่หน้ามาให้เห็นเลย เชอะ

ตอนที่ฉันลำบากที่สุดก็ไม่เห็นยื่นมือเข้ามาช่วยเลย เชอะ...

อย่าหวังว่าฉันจะแต่งกับยาจกแบบนายเลย... เหอะ

แต่ถ้านายมาขอ.... ฉันก็อาจจะ ... เอ่อ... อาจจะแต่งกับนายก็ได้มั้ง

ก็ดีกว่าแต่งกับไอ้กล้าก็แล้วกัน.... มั้ง!

เทียนไท เขียนไขเกรียงไกร 23 ปี

"เป็นเมียคนจนต้องทนหน่อยน้อง"

นับก้าว อรินิวรรณ 23 ปี

"เอ่อ...ต้องทนจริง"

บ้านไม้หลังเล็ก ๆ ยกพื้นสูง เก่าซอมซ่อ ห้องน้ำก็อยู่ไกลจากตัวบ้าน ข้างเล้าหมู เล้าไก่ แล้วก็บ่อปลา แล้วก็มีรถอีแต๋นคู่ใจหนึ่งคัน มอเตอร์ไซค์ เก่าจะพังมิพังแหล่ ต้องลุ้นทุกครั้งหลังสตาร์ ทเครื่อง1คัน กับจักรยาน เก่าๆที่ได้จากร้านขายของเก่า ต้องคอยหยอดน้ำมันหล่อลื่นกับโซ่เสมอ ไม่งั้นก็ทิ้งไว้ตรงนั้นแหละ ปั่นต่อไม่ได้แล้ว 1คัน

มีที่นาที่เยอะนะ กับผืนดินที่ว่างเปล่าอีกร้อยไร่ เห็นว่าเขาจะปลูกองุ่น.... แต่เราจะไปรอดแน่เหรอ เห้อ....

"กินมาม่ากับผักก็พอ ใส่ผักเยอะๆ จะได้พอสองคนกิน"

"... เอ่อ"

"หรือจะกินไข่ เดี๋ยว ไปเก็บจากเล้ามาให้... เลือกเอา"

ก็นะ..... เห้อ.... ชีวิตมันไม่ง่ายเลยจริงๆ

กว่าจะแต่งกันได้ กว่าจะรักกัน กว่าจะนอนด้วยกัน กว่าจะก่อร่างสร้างตัว กว่าจะมีลูก กว่าจะ... เฮ้อมมม

แต่ไม่ว่าชีวิต จะยากเย็นแค่ไหน... ขอแค่มีคู่ชีวิต ที่เรารักและรักเรา และพร้อมจะเดินไปด้วยกัน จนวันสุดท้าย ก็พอแล้วล่ะ

'บุญแล้ว ทูนหัว มี ผัว เป็น ยาจก'

เทียนไทxนับก้าว