เด็กในปกครอง

"เห็นรอยเลือดมันมั้ย"

ผมถามอีกคนที่เอาแต่สะอื้นไห้จนตัวโยนไม่หยุด เธอไม่สบตากับผมแถมยังพยายามทุบตีอย่างไม่สนใจ ทำท่าโมโหผัวตัวเองเพราะผัวจับได้ว่ามาอยู่กับชู้ โคตรทุเรศสิ้นดี

"ฉันถามว่าเธอเห็นรอยเลือดนั่นมั้ย!" ผมตะคอกเสียงดังออกไป จ้องร่างบางด้วยแววตาที่อยากจะฉีกเธอออกเป็นชิ้นๆ

"คุณแม็กซ์ใจร้าย!"

"แล้วเธอที่มีชู้ ฉันควรจะจัดการยังไงดีไหนลองบอกหน่อยซิ" ผมถามกลับไปด้วยความโกรธเหมือนกัน

" หนูกับพี่กายไม่ได้เป็นชู้กัน!"

"ก็แล้วมานอนค้างอ้างแรมกันสองต่อสองจะให้เรียกว่าอะไร!"

"ฮึก! หนูแค่อยากมาพักผ่อน พี่กายแค่พาหนูมาเฉยๆ ฮือๆๆ"

"แล้วผัวเธอมันไม่มีรึไง! ทำไมถึงเอ่ยปากแต่กับคนอื่นได้ เวลาฉันชวนบอกว่าติดงาน พอเป็นมันก็รีบวิ่งแจ้นออกจากบ้านตามมันมาทันที จะให้ฉันคิดยังไงห๊ะ!"

"แล้วคนที่เรียกตัวเองว่าผัวทำไมไม่กลับบ้าน เคยรับโทรศัพท์มั้ยคะ หนูโทรไปเป็นร้อยสายเคยรับรู้มั้ยว่าหนูต้องการอะไรในตอนนี้!" ฉันปาดน้ำตาออกทันทีด้วยความเจ็บปวด หลายวันที่เขาไม่มาหา หลายวันที่ติดต่อไม่ได้ เขาจะรู้บ้างมั้ยว่าฉันมันเสียใจจนกินไม่ได้นอนไม่หลับจนทุกวันนี้

"เพราะเธอไงฉันถึงได้เป็นแบบนี้!"

.....................................................................................................................................................................................................................

คนแรกของกลุ่มแต่มาท้ายสุด ฝากกดติดตามหน่อยนะคะ

ไรท์ขออนุญาตชี้แจงเพิ่มเติมหน่อยนะคะ เนื่องจากเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกเลยที่ไรท์เขียน การบรรยายจะเป็นลักษณะพระเอกนางเองบรรยายความรู้สึกตัวเอง แต่ก็มีบางช่วงที่ไรท์เปลี่ยนให้บุคคลที่สามบรรยาย ถึงรีไรท์แล้วแต่ไรท์ก็ยังคงไว้ซึ่งแบบต้นฉบับพอสมควร ให้มีกลิ่นอายของนิยายเรื่องแรกหน่อย ยังไงชอบไม่ชอบคอมเม้นเข้ามาบอกไรท์กันได้น๊า...