เรื่องย่อ

เว่ยซูหนี่ว์ นางเรียบร้อยอ่อนหวาน หากแต่บทสวาทยามสามีมอบให้นาง ทำให้จากสาวน้อยน่ารักกลายเป็นนางจิ้งจอกราคะไปได้ ส่วนเขาเป็นจอมปีศาจราคะผู้ยิ่งใหญ่ จับนางกลืนกินได้ทุกเวลา

มือหนาลูบคลำหน้าท้องแบนราบค่อย ๆ คืบคลานหยอกเย้าเนินอวบอูมไร้แพรไหม กลีบดอกไม้งามถูกแหวกออกอย่างตั้งใจ คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกเข้าให้ เมื่อถูกนิ้วมือหยอกเย้าที่ติ่งเกสรทำให้นางเสียวกระสันขึ้นมา

“อื้อ อื้อ ท่านพี่ พอเถิดเจ้าค่ะ” เสียงหวานร้องครางเบา ๆ ใบหน้าซบเข้าให้กับแผงอกแกร่ง กลีบดอกไม้งามถูกเปิดออก เกสรงามถูกเขาหยอกเย้าจนนางอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรง

“จะพอได้อย่างไร ในเมื่อเจ้าชื้นแฉะถึงขนาดนี้ ให้พี่กินเจ้าอีกสักทีสองที แล้วค่อยนอนต่อได้หรือไม่” สิ้นเสียงของชายหนุ่มไม่รอช้า เขาพรมจูบที่ใบหน้าหวาน ก่อนจะป้อนลิ้นสากอันอุ่นร้อนเข้าไปประทับที่กลีบปากอันนุ่มนิ่ม ยิ่งกินยิ่งหิวไม่รู้สึกเบื่อหน่าย

เมื่อชายหนุ่มเร้าโรมภรรยาจนนางเสียวซ่าน ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ลมหายใจกำลังติดขัด มือเรียวของนางโอบกอดลำคอของสามีเอาไว้ เรียวขางามถูกแยกให้ออกจากกัน จากนั้นเขาสาวลำท่อนอุ่นสีเข้มพอดีมือ จดจ่อที่ปลายทางเข้าถ้ำอันงดงาม

“อ๊ะ” เสียงหวานร้องคล้ายว่าเจ็บปวด ชายหนุ่มหยุดชะงักโน้มใบหน้าคมคายลงมากระซิบเบา ๆ

“ทนหน่อยนะคนดี เด็กดีของสามี พี่จะนำเจ้าขึ้นสวรรค์”