ผมชื่อ พร์อชไพริน อมราตยกุล อายุ 15 ปี เกิดเมื่อปี พุทธศักราช 2549

พ่อกับแม่ผมแยกทางกัน ผมอยู่กับปู่ ส่วนย่าเสียไปตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2560 ป้าลุงและน้าไปทำงานต่างจังหวัด บางปีมาหา บางปีไม่ ผมอยู่ที่จังหวัดเพชรบูรณ์ วันนึงที่โรงเรียน ปีนี้ต้องไปเข้าค่ายที่ชายแดนภาคใต้ ไม่รู้ว่าครูใหญ่คิดอะไรอยู่

แต่หลังจากวันที่ประกาศว่าต้องไปเข้าค่ายที่ชายแดนภาคใต้ เมื่อเตรียมของเสร็จ เดินทางไปถึง จัดเต้น และก่อไฟ ทำกับข้าว เมื่อทำกิจกรรมอะไรเสร็จ ในตอนที่ทุกคนกำลังนอนเพื่อเอาแรงไปเล่นกิจกรรมที่ฐานวันพรุ่งนี้...

อยู่ๆก็มีแสงประหลาดสว่างขึ้นบนท้องฟ้า... ก่อนที่จะมีเสียงระเบิดตามมา... นั่นคือจุดเริ่มต้นทุกสิ่งทุกอย่างของเรื่องที่ผมต้องเจอต่อจากนี้...

☜☆☞

ต้องขอเกริ่นไว้ว่า เรื่องนี้ เป็นแนวข่มขืน ดราม่าเล็กๆ มั้ง.... และเป็นแนวโอเมก้าเวิร์ส ที่สำคัญคือ เรื่องนี้มีอิงมาจากชีวิตจริงของผู้เขียน โปรดใช้จักรยานในการอ่าน และกราบขอประทานอภัยหากใช้คำที่ผิด สามารถตักเตือนกันได้ แต่อย่ามีคำหยาบในการพิมพ์นะคะ อ่อ เรื่องนี้มีคำหยาบและการทำร้ายร่างกาย แม้อาจจะไม่เยอะแต่ก็ถ้ามันมากหรือไม่สามารถรับได้จริงๆ โปรดบอกหรือเตือนนะคะ ขอบคุณค่ะ

☜☆☞

▄︻̷̿┻̿═━一