อีบุ๊กมาแล้วจ้ะ  ราคา 179บาท (มีวางจำหน่ายที่ meb แล้วค่ะ) 

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMzI5ODYyMSI7czo3OiJib29rX2lkIjtpOjE3MTg4MTt9&fbclid=IwAR0zCHie7m0pQLUpj8MBnCUeDIpmncVPijC5tl1zqnUwp3z1Hfkv_4N5DX4&page_no=1

.................................................................................................................................

ผู้หญิงคนหนึ่งมีหน้าตาเหมือนแฟนเก่าของเขา แพรนารีได้เข้ามาในชีวิตชายหนุ่ม ทำให้หลายครั้งที่เข้าใจผิดหลายครั้งที่ชิงชังหล่อน ...รอยชังยังคงเป็นรอยชังต่อไปหรือจะแปรเปลี่ยนเป็นความรัก ติดตามได้ในรอยชังในรักค่ะ.....

คำโปรย

“ไม่ต้องรังเกียจผมขนาดนั้นหรอก”

“แพรไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ แต่พี่ติณก็เป็นผู้บริหารแพรก็ต้องวางตัวเป็นให้สมกับที่เป็นลูกจ้าง” เขามองหล่อนแวบหนึ่ง ก่อนปลดเนคไทค์ออกลวกๆ นั่งในท่าสบายๆไม่ใส่ใจกับการวางตัวของหล่อน ตัวจริงเขาไม่ได้ถือตัวอย่างตอนทำงานเขาออกจะเป็นกันเองกันคนรอบข้างอย่างเอกพงษ์เป็นต้นนั่นไง “ผมจะตีความว่าคุณรังเกียจผม”

หล่อนเม้มปากเป็นเส้นตรง อย่างนี้หล่อนจะตีความว่าเขาใส่ร้ายหล่อนได้ไหม

“แพรก็จะตีความว่าพี่ติณมองโลกคับแคบ” เขาหัวเราะหึในลำคอ แฟนไอ้เอกนับวันจะอวดดีขึ้นมากขึ้นทุกวัน เขาขยับมานั่งใกล้หล่อนมากขึ้น อาการอยากแกล้งแกมหมั่นไส้เริ่มแผลงฤทธิ์ หญิงสาวพยายามแล้วที่จะไม่ทำตาขวางแต่สุดท้ายก็อดที่จะค้อนเขาไม่ได้ จากนั้นร่างบางก็ลุกพรวดขึ้นมาดื้อๆไม่อยากนั่งตรงนั้นอีก

“ผมไม่ใช่ตัวเชื้อโรคไม่ต้องรังเกียจขนาดนั้น”

“ไม่ได้รังเกียจหรอก แต่พี่เอกเป็นแฟนแพรนี่คะแพรก็ต้องเกรงใจเป็นธรรมดา”

“ผมไม่คิดจะแตะต้องตัวคุณ คุณเองก็เถอะลับหลังไอ้เอกไปทำอะไรไว้บ้าง ถึงได้ระแวงขนาดนี้” เขาจงใจยิงคำถามจี้ใจดำหล่อน ฝากคอมเมนต์กดหัวใจให้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

...