"นายนี่ก็นะ ตัวเองไม่กินซูชิแท้ ๆ แต่พาฉันมาร้านซูชิเฉย"ฉันพึมพำอยู่ในรถระหว่างรถติดไฟแดง เรมินหยิบน้ำเปล่ามาดื่มก่อนจะพูด

"ฉันคิดว่าเธอคงคิดถึงของที่ชอบ ก็เลยพามาน่ะ"ฉันค่อย ๆ หุบยิ้มทันทีแล้วเบือนหน้าหนีเล็กน้อยเมื่อเขาพูดแบบนั้น เรมินชำเลืองมองฉันก่อนจะยิ้มนิด ๆ แล้วพูดต่อ

"แต่ฉันยังไม่อิ่มเท่าไหร่...ทีนี้เธอลองเดาดูสิ ว่าฉันจะไปกินอะไรต่อ?"ฉันเลิ่กคิ้ว เกาหัวแกรก ๆ ก่อนจะคิด...

"อืม....ถ้าเรมินตอนนี้น่ะฉันเดาไม่ออกหรอก....แต่ถ้าเป็นเรมินคนก่อน เขาจะต้องแวะกินร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทางสักร้านอย่างแน่นอน"

"หึ...เดาผิด"เรมินยื่นแขนมาวางตรงต้นขาของฉัน ค่อย ๆ ไล่มือขึ้นมาก่อนจะค่อย ๆ สอดเข้าไปในกางเกงยีนส์ของฉัน

"ระ...เรมิน!! ทะ ทำอะไร..."

"เปล่านี่...แค่เช็คว่าอาหารของฉันมันอุ่นพอหรือยัง"

"ยะ อย่านะเรมิน ถ้าลวงไปลึกกว่านี้ล่ะก็...อ๊ะ!!"เรมินชำเลืองมองฉันที่หน้าแดงก่ำ หายใจหอบถี่ ๆ สะดุ้งและครางออกมาทุกครั้งที่ปลายนิ้วของเขาสัมผัสโดนตรงนั้นผ่านกางเกงใน ก่อนที่เขาจะแหย่เข้าไป...

"ยะ อย่านะ!!!...มัน...เจ็บ..."เรมินค่อย ๆ หุบยิ้ม ชักมือกลับ พอดีกับที่สัญญาณเปลี่ยนเป็นไฟเขียว...

"....ท่าทีกับความฟิตนั่น...นี่เธอ....ยังไม่เคยนอนกับผู้ชายมาก่อนเหรอ?"

"...อือ..."ฉันตอบออกไปด้วยความเขินอาย ชำเลืองมองใบหน้าของเขาที่นิ่งเรียบ ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ เขาค่อย ๆ เคลื่อนรถไปเรื่อย ๆ โดยไม่พูดอะไรต่อ...เราสองคนเงียบกันมาตลอดทางจนกระทั่งถึงบ้าน...

"คืนนี้เธออาบน้ำแล้วนอนได้เลยนะ ฉันจะไปเคลียร์งานต่อที่ออฟฟิศ น่าจะกลับเช้า"เรมินพูด ปลดล็อคประตูรถเพื่อให้ฉันลง จากนั้นก็ส่งกุญแจสำรองให้อีกชุดเพื่อให้ฉันเปิดบ้าน ฉันรับและลงจากรถของเขา ยังไม่ทันจะถามอะไร พอลงปิดประตูรถปุ๊บ เขาก็ขับรถออกไปทันที

ฉันมองตามรถของเขาที่ขับออกไปด้วยความเร็ว ถอนหายใจก่อนจะก้มมองชุดกุญแจในมือ เลื่อนไปจนถึงตรงส่วนนั้นของตัวเองแล้วหน้าแดงขึ้นมาพลางคิดอะไรเล็กน้อย...

เรมิน...นายต้องการอะไรจากฉันกันแน่นะ...?

*******************************************

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งขึ้นนะคะ บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดใดเด้ออออ อิอิ ขอให้สนุกนะคะ จุ๊บบบบ

ปล. ขออนุญาตนำรูปภาพจากทางGoogleมาใช้ด้วยนะคะ

ปล2. หากตอนไหนมีNC จะขออนุญาตติดเหรียญเลยนะคะ ถือว่าค่าขนมของไรท์หน่อยนะคะ TT

หนุ่มหล่อสุดลึกลับ เพื่อนสมัยมัธยมของมีนาพร บังเอิญเจอกับมีนาพรตอนเธอมาขอไกล่เกลี่ยหนี้จำนองบ้านเพื่อไม่ให้บ้านของเธอโดนธนาคารยึด โดยที่มีนาพรไม่รู้เลย ว่าทั้งหมดนี่มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างที่เธอเข้าใจหรอกนะ

หญิงสาววัย24ปี ผู้เกิดที่ไทยแต่ไปโตเมืองนอกเพราะเธอถูกแม่พาไปหลังจากหย่ากับพ่อของเธอ เมื่อแม่ของเธอประสบอุบัติเหตุกับพ่อเลี้ยงของเธอตอนเธออายุ13ปี มีนาพรจึงกลับมาที่ไทยตามคำสั่งเสียของแม่เพื่อช่วยดูแลพ่อ และโชคชะตาก็นำพาให้เธอได้มาเจอกับเรมินอีกครั้งหลังจากห่างกันไปเป็น10ปี

น้องสาวต่างแม่ของมีนาพร ดาราสาวผู้ดังมาจากการเป็นนางแบบโฆษณาและไต่เต้าจนได้เป็นดาราชื่อดัง เธอเป็นผู้หญิงเรียบร้อย อ่อนหวาน พูดจาไพเราะและแสนใสซื่ออ่อนต่อโลกจนมีแฟนคลับมากมาย

พี่ชายตามกฏหมายของเรมิน ไม่ถูกกับเรมินและไม่ชอบขี้หน้าเรมินเอามาก ๆ พอร์ชเป็นผู้ชายที่สนใจแต่ความต้องการของตัวเอง เมื่อไม่พอใจก็จะใช้กำลัง เขาถูกใจแพรพิไลตั้งแต่แรกเจอ และทำทุกอย่างเพื่อให้เธอเป็นของเขา...แต่แล้ว.....

นักร้องหนุ่มชื่อดังผู้มีแฟนคลับมากมายมหาศาล เขาเป็นเพื่อนกับเรมินตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่เมืองนอก เขารู้ว่าเรมินมีพรสวรรค์ในเรื่องดนตรีอย่างมาก แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำให้เรมินไม่สามารถเกี่ยวข้องกับดนตรีได้ ฮาร์ทที่เข้าใจก็คอยอยู่ข้าง ๆ และซัพพอร์ตมาตลอด แต่สุดท้ายแล้วเขาก็อดไม่ได้ที่จะ....

เพื่อนสาวสุดแซ่บสมัยอยู่เมืองนอกของเรมินและฮาร์ท เธอเคยชอบเรมินและสารภาพรักไปแต่ก็โดนปฏิเสธ เธอที่ไม่อยากจะเสียเรมินไป เลยตัดสินใจจะยอมอยู่กับเรมินแบบเพื่อนอย่างนี้ไปตลอด และจะคอยกันพวกผู้หญิงที่มาเกาะแกะและสร้างความรำคาญให้เรมินแบบไม่ลดละให้ แต่เธอจะยังสามารถทนเป็นแค่เพื่อนกับเขาได้จริง ๆ หรือเปล่านะ...

*******************************************