"ชู่ว์..." เขายกนิ้วชี้ขึ้นแตะริมฝีปากเป็นเชิงห้ามเมื่อพีทขยับร่างกายเข้าไปแนบชิดเขามากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนชะงักด้วยความงุนงงและกะพริบตาปริบๆ อยู่อย่างนั้น ไม่แน่ใจเขาว่ากำลังเล่นจิตวิทยาอะไรอยู่หรือไม่

"เกิดอะไรขึ้น?" ถามออกไปด้วยความไม่รู้จริงๆ

"ไม่ฟรีนะครับสุดหล่อ" แม้แต่ตอนที่เขาพูดประโยคนี้ยังดูดี เหมือนเด็กที่อยากได้ของเล่นหรือรางวัลตบท้ายหากเขาตั้งใจเรียน "หนึ่งพันห้าร้อยบาทสำหรับชั่วโมงครึ่ง...หรืออาจจะไวกว่านั้น"

ชายหนุ่มเลิกคิ้วและเข้าใจในวินาทีต่อมา "ขายเหรอ?" 

"ทั้งใช่และไม่ใช่ ถ้าคนไหนถูกใจคงให้ฟรี" ร่างบางก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว "แต่เร็วๆ นี้มีความจำเป็นต้องใช้เงิน นายกล้าพอที่จะใช้เงินซื้อความสุขครั้งนี้ไหมล่ะ"

“It's not one-night stand ใช่ไหมเธอ” – PEET

HASTAG ; #90นาทีของพีท