”ชายหนุ่มจงใจเอาหัวไปซบที่ไหล่ของเธอเบาๆ   "

"คิดถึงครับ..”ตอบด้วยเสียงเบาๆพอได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น

“หมายถึงงานย่ะ”ผลักหัวคุณหมอไว้ละอ่อนอย่างแรง

“ใจร้ายว่ะ”คุณหมออัจริยะพึมพำกับตัวเอง   แต่ก็ไม่วายที่คุณพยาบาลคนสวยจะได้ยิน  

"เหนื่อยครับ…" พอกลับมาก็รีบเข้าโรงพยาบาลเลย

"กลัวขาดใจคิดถึงพี่ตาย”พูดก่อนที่จะหัวเราะออกมา    

บรรยากาศเงียบลงทั้งคู่ต่างนั่งกินขนมปังและชมทิทัศน์รอบข้าง   บนท้องฟ้ามีดาวเล็กน้อยอาจจะเป็นเพราะแสงสว่างจากตึกมากมายที่อยู่ตรงหน้าเธอ