คำโปรย :

ใครๆ ก็ว่าผมเป็นคนหน้าโหด ตีรันฟันเเทง ล่อคนอื่นไปทั่ว

ใครๆ ก็ว่าผมไม่มีหัวใจ ผมมันเป็นไอ้หน้าโฉดที่ทั้งชีวิตรู้จักเเต่เรื่องต่อยตี เรื่องทำร้ายชาวบ้าน

ผมเป็นเด็กมีปัญหา พ่อเกลียด เเม่ไม่เอา ตั้งชื่อผมว่า 'นายเพชฌฆาต' เเล้วก็เลี้ยงมาเเบบตามมีตามเกิด

ผมไม่เคยมีเเฟนเพราะผู้หญิงไม่เคยกล้าเข้าใกล้ ผมไม่เคยใจเต้นกับใครเพราะพอชอบใครเขาก็กลัวผม

จนกระทั่งผู้หญิงตัวเล็กๆ มาจากเหนือ ท่าทางโง่ๆ คนนึงเข้ามาในชีวิตผม

เธอคือ 'เอิ้นอ้าย' เด็กผู้หญิงขี้มูกโป่งจากเชียงใหม่ หน้าตาเลอะคราบน้ำตาที่ผมเคยดูเเลอยู่ช่วงหนึ่ง

เเต่วันนี้เธออายุ 19 เเล้ว เธอทั้งสวย น่ารัก นมใหญ่ ตัวเล็ก เเละขาวใสอมชมพูสัสๆ

ถึงกับสตั้นไปกับความเปลี่ยนเเปลงของเด็กคนนี้ ในขณะที่เธอพยายามจะเข้าหาผม โดยที่ผมเอาเเต่ปิดใจ

ใช่ เเต่เพราะความน่ารักเกินคนของเธอ เลยทำให้ถูกผู้หญิงเลวๆ รังเเกบ่อยๆ ผมปกป้องเธอโดยไม่รู้ตัวว่าทำไม

ใช่ จนกระทั่งในวันที่เราเผลอมีเซ็กซ์กันเพราะอุบัติเหตุ

วันที่ผมได้รู้ว่าร่างกายที่ดูเล็กๆ เหมือนหมากระเป๋าของอีน้องมันโคตรน่าขยี้ขนาดไหน

ดูเหมือนว่า ผมเเม่งจะคลั่งรักไอ้อ้ายเข้าซะเเล้วว่ะ เวรเอ้ย

"ทำไมเปิ้นต้องคอยมารับมาส่งอ้ายด้วย ทำไมเปิ้นต้องนอนกับอ้ายทุกวันด้วย?"

"ง่ายๆ เลย" ผมดีดนิ้วเปาะ "ก็กูกำลังคลั่งรักอ่ะ มีไรปะ"