Who Cares ไม่รักไม่เป็นไร

ในงานวันเกิดฉัน เขากลับไปช่วยรักแรกทำโมเดลส่งอาจารย์

ในวันที่ฉันเป็นคฑากรมหาลัยแสดงเปิดงาน เขากลับไปช่วยเทคแคร์ รักแรกที่เป็นลีดคณะ

ในงานวันเกิดเขา คนที่ถือเค้กกลับเป็นรักแรกของเขา ส่วนฉันเป็นได้แค่คนเปิดปิดไฟ

ในวันที่ฉันบอกเลิกเขา เขายังไปเดินช็อปปิ้งกับรักแรกต่ออย่างสบายใจเฉิบ

แบบนี้จะให้ฉันทำอะไรได้ล่ะ นอกจากตัดใจ

ความรักที่หอมหวานไม่เคยมีอยู่ในโลกของเขา เธอจึงต้องควักหัวใจออกมา เพียงหวังว่าเขาจะรักเธอบ้าง แต่นอกจากเขาจะไม่รักเธอแล้ว เธอยังต้องตายเพราะเงื้อมมือตัวเองอีกต่างหาก

เดือนเหนือ อัครเดชากูล วิศวกรรม ศาสตร์ ปี3

"กูได้ขอให้มึงมาจีบกูเหรอ กูได้ขอให้มึงมาคบกูรึเปล่า ไม่ กูไม่ได้ขอให้มึงมารักกูเลย "

นโม พุทธรักษา อัตถรักษ์ คณะแพทยศาสต ร์ ปี3

"เออ เป็นกูเนี่ยแหละที่เดินไปจีบมึง และก็เป็นกูอีกเนี่ยแหละที่ขอมึงคบ กูผิดมากใช่ป่ะที่รักมึง ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ กูจะไม่เดินเข้าไปหามึงในวันนั้นเลย "

เพราะคนเรามีสมองและความคิดที่แตกต่าง กัน ฉันกับเขาเราจึงมีมุมมองความรักในรูปแบบที่ต่างกัน สำหรับฉัน ความรักคือ พลังอันยิ่งใหญ่ที่คอยต่อลมหายใจฉันในแต่ละวัน แต่สำหรับเขา ความรักมีค่าแค่เพียง sex เท่านั้นเอง