เนื้อหาทั้งหมดแต่งขึ้นจากจินตนาการนักเขียนนามว่าcordia 

คริสตศักราช2020 ปรางผู้หลงทางมาไกลจากอีกยุค สาวน้อยที่ตื่นขึ้นมาบนเตียงคนไข้ในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง และได้รู้จักกับนายแพทย์หนุ่ม ผู้ซึ่งมาเปลี่ยนชีวิตเธอไปจากเดิม สาวน้อยไร้เดียงกลายเป็นสาวร้อนแรง

"หมอคะ เธอฟื้นแล้วค่ะ" นางพยาบาลสาวเปิดประตูเข้ามารายงานคุณหมอธาดา หมอหนุ่มผู้หล่อเหลาเป็นที่หมายหมายของสาว ๆ ในโรงพยาบาล ทุกคนต่างอยากขึ้นเตียงกับหมอหนุ่ม เพราะสาวที่เคยขึ้นครูกับหมอต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าแซ่บมาก เงยหน้าขึ้นมามองพยาบาลสาวนามว่าน้ำฝน นางพยาบาลสาวคนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาทำงานที่นี่ได้ยังไม่ถึงเดือนและยังไม่เคยลองและเธออยากลองขึ้นครูกับหมอธาดา

"เธอเป็นไงบ้าง" เธอที่ว่าคือคนไข้ของหมอธาดา เขาช่วยเธอเอาไว้ได้ตอนที่เธอเดินโซเซมาเป็นลมอยู่ข้างรถเขา เมื่อตอนเช้ามืดที่ผ่านมา เขาจึงพาเธอมาที่โรงพยาบาลด้วยเลย 

หญิงสาวเนื้อตัวผิวพรรณสะอาดสะอ้าน ผิวขาวเหมือนหยาวกกล้วย คิดว่าน่าจะเป็นลูกคุณหนูมีเงินแน่นอน แม้การแต่งตัวจะดูผิดแปลกต่างจากคนทั่วไป แต่งตัวเหมือนหลุดมาจากยุคกรุงศรีเสียอย่างนั้น 

"ปกติดีค่ะ แต่พูดจาแปลก ๆ หรือจะเป็นคนสติไม่ดีค่ะคุณหมอ" 

"ผมไปดูเอง" คุณหมอยืนเต็มความสูง หุ่นนักกีฬาความสูง เกือบ190เซนติเมตร น้ำฝนรีบปรี่เจ้ามากอดแขนล่ำของหมอหนุ่ม นาน ๆ จะได้อยู่กับหมอธาดาสองต่อสอง เธอไม่ควรพลาดโอกาสนี้ ใช้สองเต้าที่เพิ่งไปเพิ่มขนาดมาเบียดเสียดแขนล่ำของคุณหมอ เขามองลงมาหาคนที่เตี้ยกว่าหลายเซนติเมตรแม้เธอจะใส่ส้นสูงสามนิ้วก็ไม่ช่วยอะไรได้ ยกยิ้มมุมปากใช้มือเรียวเกลี่ยริมฝีปากนิ่มเบา ๆ โน้มศีรษะเข้ามาใกล้

"เลิกงานก่อนนะ" คำพูดของหมอหนุ่มทำน้ำฝนตาลุกวาว หัวใจโลดแล่นตื่นเต้นดีใจ ความฝันกำลังเป็นจริง 

"ค่ะหมอ"

...................

"อยู่ที่นี่ไปก่อนนะ" หมอธาดาพาปรางมาอยู่ที่บ้านของตนเอง หนุ่มโสดอาศัยอยู่คนเดียวการที่มีสาวสวยมาอาศัยชายคาเดียวกันเป็นเรื่องที่ลำบากนัก แต่เขาก็เสียสละยอมแบ่งที่กิน ที่นอน ที่อาบน้ำให้ใช้ บ้านสองชั้น 1ห้องนอน ตามจริงมี 2ห้องนอน อีกห้องเขาทำเป็นห้องทำงาน

"เรือนของท่านรึ แปลกตาข้านักคล้ายกับเรือนฝาหรั่ง" ปรางเดินดูรอบ ๆ บ้าน ทุกอย่างแปลกตาไม่เคยเห็นมาก่อน หมอธาดาเดินตามมาติด ๆ จับมือบางเอาไว้

"ไปดูห้องนอนกันดีกว่า" แสนตาเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มกรุ่มกริ่มพาสาวน้อยต่างถิ่นเดินขึ้นชั้นสอง

"ข้านอนที่นี่ แล้วท่านนอนที่ใดลือ" 

"ข้าก็นอนนี่ไง"

"ว้าย!" เสียงหวีดร้องตกใจ เพราะมือเรียวถูกดึงลงไปบนเตียง และยังตกอยู่ในอ้อมกอดของหมอหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์ เขาดอมดมเรือนผมหอม กลิ่นที่ไม่คุ้นจมูกเลย พยายามนึกว่ากลิ่นนี้เป็นยาสระผมยี่ห้ออะไร ตัวเธอก็หอมกลิ่นคล้ายแป้งเด็ก แต่ไม่ใช่ 

กลิ่นหอมจากกายสาว เนื้อตัวนุ่มนิ่มน่ากอด คงจะเป็นสิ่งนี้กระมังที่ทำให้เขาอยากได้เธอมาอยู่ใกล้ ๆ

.

.

.

.

.

สวัสดีอย่างเป็นทางการ!!!!!! คอร์เดียนักเขียนหน้าใหม่ นักอ่านท่านใดที่ชอบแนวหลงยุคแบบนี้ ละมุนแบบนี้ nc มีตลอดแต่เป็นแบบหวานๆ อ่อนโยน ใครชอบ *เก็บเข้าชั้นหนังสือโล้ดจ้า